BİR KÜÇÜK AŞK MESELESİ

1.BÖLÜM/ELVEDA

Multi: Dolunay
Bu benim ilk kitabım ve biraz heycanlıyım.Hatalarımı bana söylerseniz mutlu olurum.
DÜZENLENMEMİŞTİR.

Herşeyi geride bırakmıştım.Gidiyordum işte.Çocukluğumun geçtiği,herşeyimi yaşadığım şehre veda ediyordum.Daha fazla burda kalamazdım ki.Hayatımın anlamı dediğim adam beni yüzüstü bırakmıştı.Hemde bir arkadaşımla.Diyecek birşey bulamıyordum.2 yıllık ilişkimizi,beni,gururumu adeta ayaklar altına almıştı.Hemde bir veda bile etmeden.Ama ben şimdi hem ona hem aileme hemde gençliğimin geçtiği şehre veda ediyordum. Ailem herşeyi bildiği için gitmeme birşey dememişti. Zaten sık sık ziyarete geleceklerini biliyordum.Okulumu da hayatım gibi değiştirmiştik mecburen.Şimdi uçağımı bekliyordum.Kendime beyaz bir sayfa açacaktım. Tüm kötü tanıdıklarımdan kurtulacak artık hata yapmamaya çalışacaktım. Kimseye güvenmeyecektim. O an aklıma gelen fikirle çantamdan not defterini çıkardım.Bu deftere yeni hayatımda neleri yapmayacağımı yazacaktım.Kalemimi aldım ve yazmaya başladım.
1-ASLA VE ASLA AŞIK OLMA!
2-KİMSEYE ASLA GÜVENME!
3-SENİ KULLANMALARINA ASLA İZİN VERME!
4-HERŞEYİ AKIŞINA BIRAK!
Yazdıklarımı tekrar tekrar okudum.Şimdilik bunlar yeterdi. Kendimi çok güçsüz hissediyordum artık.Korunmasız, saf, salak.Sanki uçma bilmemesine rağmen yuvadan uçup kaçmak isteyen bir kuş gibi hissediyordum kendimi.Hayatın zorlukları hakkında hiçbir fikrim yoktu ama yinede kaçıyordum.Bu belaların birdaha beni bulmamasını umarak kaçıyordum. Duyduğum anons sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ayağa kalktım. Sanırım gitme vaktiydi.Veda zamanı gelmişti.Artık İstanbul yoktu artık İzmir vardı.Artık o piç sevgilim yada sürtük arkadaşım yoktu yanlız ben vardım.Sadece ben. Uçağıma bindiğimde biraz heyecanlandım. Çünkü ilk uçak deneyimimdi.Sakin ol Dolunay Sakin ol. Koltuğuma yaslandım ve beklemeye başladım.Uçağın kalkış anonsunu da duyunca istemsizce yanımdakinin elini sıktım.Sonunda kendime geldim ve elini bıraktım.Ahh! Ben başıma bela almak istemiyordum ama yanımdaki çocuk cidden belalı bir tipe benziyordu.Off.
- B-ben Özür dilerim.Şeyden oldu ah korkudan oldu işte dedim.Cidden kekelemiş miydim? Ah lanet olsun.Şimdi allah bilir ondan korktuğumu falan düşünecekti.
- Çeneni kapa ve önüne dön dedi.Hah haspam.Bu nasıl ego be. Öküz.Ben kendime beyaz sayfa açayım diyorum uğraştıklarıma bak.Allahım ya.
-"Çononu kopo vo onono don.Allahım ya.Özür dileyende kabahat zaten.Ben neden Özür diliyorum ki bu gergedandan.Hat-"
-"SANA KAPA ÇENENİ DEDİM" diye bağırdı gergedan.Sen kim köpek.Tamam tırsmadım değil ama.Pskolojim şuan onu kaldırabilecek kadar kuvvetli olmadığı için sustum ve önüme döndüm.Tabi içimden saydırmayı unutmuyordum.

Helloo.Nasıl olmuş sizce çok mu kısa ya.Sizce ne yapmalıyım.Bu arada bununla beraber bir kitap daha yazmayı düşünüyorum ama o daha farklı olacak.Okuduğunuz için teşekkürler.😊😊