chapter 1 - the first encounter

176 3 1
                                    

"Welcome back, dear students."

Yan. Nakasulat yan sa isang malaking bulletin board pagkapasok na pagkapasok ng sa highschool department ng school namin.

Hay. Pasukan na naman. 2nd year highschool nako.

Dito ako sa Carlo Panganiban University nag-aaral..

Ako nga pala si Angeila Alvarez.

Isang palaban na estudyante. Ayoko ng naapi. Yun ang turo sakin ni Mama.

Kaya siguro isang lang ang naging kaibigan ko dito sa school na 'to.

Siya si Janella. Halos parehas kami ng ugali. Kaya nga kami kagad na nagkasundo.

"Uy Gei!" may sumisigaw mula sa likod ko. kahit naman di ko siya tignan, alam kong si Janella yun. bukod sa siya lang ang tumatawag sakin ng "GEI" siya lang din naman ang kaibigan ko dito.

Meron akong nadidinig na mga yabag. Siguro, tumatakbo si Janella

Lumingon ako at nakita ko ang best friend ko. Hay. Nakangiti padin siya. Partidang niloko siya ng boyfrie-- este EX-boyfriend niya. Ang stupid talaga nun. Pinakawalan pa si Janella.

"Oh Jell, ano namang naisip mo at tumatakbo takbo ka pa dyan?" tanong ko sa kanya. mamaya may mabangga or bumangga sa kanya dyan. ang dami pa namang careless dito sa CPU.

"Ahh.. Ehhh.." sabi niya. hindi siya makapagsalita ng ayos. may pagtakbo pa kasing nalalaman. ayan tuloy, hirap siyang huminga.

"Hinga ka nga muna. Inhale.. Exhale.."

"Ahh.. Kasi.." pagdudugtong niya..

"Kasi ano?" tanong ko.. nakakakaba naman 'to oh!

"First Creme tayo! Pasok tayo sa first cream Gei!" may patalon talon pa siyang nalalaman..

HA? ANO DAW? FI--FIRST CREME?!

"T--alaga?" hindi ako makapaniwala.. thanks sa brains ni mama at papa! hahaha.

"OO! Kaya, halika na. Punta na tayo sa room natin!" excited niyang sabi.

Malapit na sana kami sa room namin ng biglang..

Booogsh!

"So-sorry! D-Di ko si-sinasadya!" natatarantang sabi nung lalaking nakabangga ko. ano ba? di man lang nagiingat. tss. ano ba siya? nagpapaawa or what? Tek.

"Ano ba? Hindi mo ba nakikitang nagmamadali kami? Mag-ingat ka naman!" sabi ko.

"So-sorry talaga.." dugtong niya..

"ANONG PANGALAN MO?" pagalit kong tanong.

"Ju-Julian.." mahina niyang sagot.

"APELYIDO?"

"Mo-montenegro" sagot niya.

"JULIAN MONTENEGRO, BEWARE." sabi ko. pagkatapos nun, dumiretso kami ni Jell sa room namin. ang aga para manakot ng kawawang nerd. pero, that's the way it is ika nga.

to be continued..

A/N: Thanks for reading. Loveyouall. :)

A Kiss StolenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon