Warning:
This story will hurt your feelings to the bones. Comment down the lyrics songs you'll be able to read.
————————————————————
July 27, 2012
"You made me sad 'till I loved the shade of blue..." he dramatically said while waving his hands in the air.
My stance was facing him but my sight passed his awfully handsome face. Pinpilit kong h'wag hawakan ang kaniyang mga kamay, panga at mukha sa huling pagkakataon.
"Hmm... what if?" nag-aalinlangan ko pang tanong.
"What?" nag-aabang siya ng mga salita mula sa bibig ko.
"Paano kung hindi kita nakilala? Sa tingin mo, masaya ako? I'm wondering, how would it feel?"
Agad nanlamig ang kaniyang tingin at naninimbang. Hindi ko kayang tingnan ang kaniyang mga mata. It'll just make me think twice or back out.
And the cliche would happen, I know for sure. Kaya naman, sa mas lalong madaling panahon ay sinusubukan ko nang alisin ang lahat ng ito sa isip ko.
"Stop. I don't want to hear what you will say next," hindi nakatakas ang pait sa boses niya.
"I hate cliches, you know. Napapagod ako at nagsasawa agad."
"I know. I'm trying my best to pass your standards. I love you, baby."
Pinikit ko ang mga mata ko at dinama nalang ang sinabi niya.
July 27, 2013
"One last song for you? Hmm, pls?" pakiusap niya.
Mas'yadong mapilit ang lalaking 'to. Hindi ko alam kung maiinis ba ako o matutuwa nalang.
"Hoy, hija. Pagbigyan mo na si pogi!" sita sa akin noong babaeng nagbebenta ng mga assorted candies and junk foods.
Lakas ng charms mo, ah?
"Kanta talaga?" lumapit ako sa tainga niya at bumulong.
Lumapit din siya at bumulong, "What is it that you want then?"
Tumaas ang isang kilay ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko at natatakot akong malaman niyang naaapektuhan na ako sa simpleng lapit.
Nilihis ko ang aking tingin papunta sa papalubog nang araw. Ang kahel at dilaw ay nag-aagawan. Dinama ko ang hanging biglang lumakas at lumipad sa aking buhok.
"Just asking. Bakit? May iba ka bang kayang gawin?" panghahamon ko.
"Yes. Although, I'm gonna reserve this for the time wherein our relationship will be at stake."
Kumunot naman ang noo ko. Yes, baby, it'll be coming soon. I want to forget about it and make this moment last. Pero bakit gano'n? Why is he thinking so practical?
"I want to join the gang, Rytous... kaya, I'm not going to ask you if you agree with it or not. Eitherway, walang makakapigil sa akin," pilit kong hininaan ang boses ko kahit na bakas ang panginginig.
"I know. It's not as bad as I think, right?"
Hindi ako tumingin sa mga mata niya. Kinukurot ko lamang ang aking kamay. No, it's not but it will help us. Kailangan kong gawin 'to.
"Yes..." failed to say the words I've been holding back.
