Chapter 3

10 0 0
                                    

"Ang yabang yabang talaga, umalis ka! I dont care!"sabi ko

       At pinagpatuloy ko na ang paglilinis...

    Pagkatapos kong maglinis, umalis na ako...

"Ang dilim naman... teka naliligaw na ata ako, parang hindi ito ang daan papalabas" sabi ko

"Heeellooo? May tao pa ba dito?" sigaw ko

Pero parang wala na.... Ughh... badtrip anlaki pa naman ng university na ito... Wala bang mga guards dito!?

"Hoy!" sabi sakin

"M-multo?" mahina kong sabi

"Ngayon naman pinagkakamalan mo akong multo?" tanong niya sakin

"Ikaw na naman?! Bakit mo ba ako laging sinusundan ha? Stalker kita no?" tanong ko

"What? stalker? patawa kaba? Ikaw? asa kapa?!" sabi niya sa akin

  Tinarayan ko siya at umalis na para hanapin ang daan papalabas

Pero, may pusang biglang tumambad sa harapan ko..

"Waaaaaaaaaaaaaaaaa!" sigaw ko at niyakap si Jeun

"Ano ba!?" sabi niya

"Natatakot ako,please wag mo akong iwan dito... Teka, bakit parang

.. hindi ka natatakot?" sabi ko

"Huh? hindi ako natatakot no, ano ko bakla?!" sabi niya

"Aaaa... tsakaaa... bakit parang..." sabi ko

"Parang ano?" sabi niya

"Walaaaa... nevermind" sabi ko

"Bakit parang... yung napayakap ako sa kanya at pinakinggan ko ang heartbeat niya, parang... wala... Ay, janelle napakaimposimble naman ng iniisip mo" sabi ko sa sarili.

"Tara!" sabi niya

"Saan?" tanong ko

"Saan paba? Edi lalabas na tayo dito." sabi niya

  At nagsimula na siyang maglakad at sinundan ko na siya.. Pero natatakot talaga ako sa dilim at hindi ko masyado makita ang dinadaanan ko. Kaya, hinawakan ko ang kamay niya

"Bakit hinahawakan mo ang kamay ko" tanong niya

"Ee kasi baka mawala ako... hindi kasi ako makaaninag sa dilim ee" sabi ko

"Aa, ok" sabi niya

                       *Sa kalsada*

"Thank you ha. Uhm, salamat din pala sa pagsagip mo sakin dati. :)" nahihiya kong pagkasabi

"Ok bye" sabi niya at umalis na

Jeun's POV

                 *At the restaurant*

"Ano?!!!! niyakap ka niya? sooo, napansin niya ba?!" sabi ni john

"Pstttt, wag ka ngang OA dyan. Hindi ko alam, siguro hindi pero ewan ko, hindi naman siguro niya yun iisipin pa dahil napakaimposible sa mga normal na tao ang walang heartbeat.." sabi ko

" Nakoo, mag ingat ka lang.. baka ma-inlove ka sakanya ha? baka marevealed yang pagkatao mo." sabi niya

"Huh?! ako maiinlove, Napaka imposible naman yang iniisip mo. At saka wala akong heartbeat napakaimposible naman, isa akong Ghost at matagal na akong patay, nagkatawang tao lang naman ako dahil may misyon pa ako dito sa lupa , hindi pwedeng magustuhan ko siya no" sabi ko

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 19, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Divergent LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon