Isa akong kaibigan, kaibigang tunay. Heto ako, isang kaibigan. Kaibigan nga ako, kaibigan. Alam ko. Nakakainis ka Kristine, kaibigan ka lang.
Yan ang sabi ko sa sarili ko sa tuwing kasama ko si Cris. Madalas kong kasama siya. Ako yung tinatakbuhan niya, sweet din kasi. Paano ko ma-reresist ha? Di ko kaya. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko, tang-*na.
Pitong beses kaming nagkikita sa isang linggo. Limang araw sa school, at gumagala kami every Saturdays and Sundays. In short, 24/7 kong nararamdaman yung presence niya. Kasi after we meet, nagtetext o nagtatawagan kami hanggang sawa.
Pero kahit ako ang kasama niya palagi, hindi din naman kami. Yung kami, siya at ako in something. Alam niyo na yan.
Kaya nakakainis isipin na hindi ko kayang hindian siya. Kasi KAIBIGAN niya ako. Tanggap ko naman talaga ang estado ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ako nahihirapan.
Nasasaktan ako sa tuwing umiiyak siya. Sa tuwing nalulungkot siya, karamay niya ako. And for the record, nang dahil sa kanya hindi na ako masyadong umiinom. Nagagalit siya, kasi friends kami.
I got her back, she got mine.
**********
Okay din naman na maging isang kaibigan hindi ba? OA lang talaga ni Kristine. Well, comment guys. Share your views on Kristine and Cris.
BINABASA MO ANG
Forbidden Love
Teen FictionLove has nothing to do with what you are expecting to get — only with what you are expecting to give — which is everything.” ********** Just because God loved us, he created Eve for Adam. He showered us his love. He opened our heart to love. But the...
