#Bölüm 1 #

33 4 0
                                    

    " Bu benim öyküm , kendi benliğim. "
Hayat , ne de zorluyor bizi , ya da ne kadar yoruyor? Hep bilmiyorum, yorum yok , cevap vermek istemiyorum gibi cevaplar geliyor kulağımıza. Peki ben ne yapacağım? Yeni hayat, yeni okul ,yeni çevre....

Sabah o mübarek alarmın sesiyle açtım gözlerimi. Ne de güzel bir şey değil mi ? Annemin her sabah "kalk artık!"diye bağırması, babamın sabah erkenden şirkete yol alması, boğuyor insanı yahu ! Bu sabah erkenden kalktım, yüzümü elimi yıkadım giyindim . Ve bir bakmışım sofradayım. Bence sen evden yallahlanmalısın. Ic sesime hak vererek biraz atıştırdıktan sonra kendimi dışarıya attım. Okul evime beş dakika yürüme mesafesindeymiş. Hah ! Çokta tınımsı! Kendi kendime söylenirken okula gelmişim.  Okula baktım, kapısı kocaman. Sanki okul değil trol evi mübarek! Okula hiç ısınmadım vallahi . He tabi birde bana doğru koşan bir mal var . Bu mal kim diye sorarsanız benim çocukluk arkadaşım, her şeyimi bilen biricik kankam . Mira . Bana doğru koşarken "Hayal!"diye bağırması da bir oldu tabii. Mira'yla konuşurken öğrendim, aynı zamanda okulda Beren , Güney, ve Sarp'da bizimleymiş.  Güney Mira'nın biricik amcasının oğlu yani kuzeni! Oyk! Sarp mı dedim ben ! Mal Sarp'da benim teyzemin oğlu olur kendisi . Bay ego yığını. Hayır yarabbi ben anlamıyorum bu erkekler neden ego manyağı? Her neyse Mira beni bekler . Sınıfın kapısına geldiğimizde hoca içerideymiş.  Hemen bir özür faslının ardından Mira'nın yanına geçtim.  Hayır ben anlamıyorum bu özür neyin nesi? Yaşımız olmuş on yedi hala bebe gibi özür yapıyoruz.  Neyse egomu uyandırmayayım. Yerime oturduğumda tam karşımda yeni bir çocuk vardı, kim acaba yahu ? "Hayal e nasılsın bakalım? " bay egoya döndüm " Sanane Sarp sen git işine bak " Sarp'a güzel bir laf soktuktan sonra kendimi sıranın üzerine attım.  Uyuyakalmışım lan ! Zil çalmış, herkes ders boş diye spor odasına inmiş, ben mal gibi sınıfta ağzından salya aka aka uyuyorum . Aman bana ne ya ! Nereye giderlerse gitsinler bende okulu gezmeye çıkarım...
Tam yirmi dakikadır yürüyorum okul ayı gibi mübarek, kaybolacağım ya ! Koridorun sonunda lacivert bir kapı vardı . Hemen merak duyguma yenik düştüğüm için odaya girdim . Birden telefonum titredi , hemen açtım ve yabancı numaradan bir mesaj vardı " Güzelim bence kendine dikkat etmelisin :)" odadan fırlayarak çıktım.  Koridorda lavabo aramaya başladım .  Okul zaten ayı gibi bir de kayboluyorum. Olacak iş değil ya ! Öf...
Arkamı döndüğüm sırada önümde duvar olduğunu unutmuşum duvara girdim resmen girdim ! İç sesim olaya benden önce müdahale etti Ulan içeride parti veriyodum ortalığı salladın lan ! İç sesime en içten bir göz devirerek önüne koyuldum.  Keşke koyulmaz olsaydım. Kafamı yukarıya doğru kaldırdığımda bir DAŞ. Aman yarebbi benim de şansım biyerlerime güler zaten . Çocuk konuştu " sana dikkat et demiştim "  Bu mesajı atan salağın şu an karşımda- hayır hayır, olamaz ya ! Bu mesajı atan salak bu taş varlık olamaz ! Çocuğa döndüm " Bana bak taş , bana mesaj atan salak sen misin ?" Çocuk önce bir kahkaha koyverdi . Bende niye gülüyor derken aklıma geldi . Ben çocuğa taş dedim . Kızarmaya başlarken çocuk ağzını tekrar açtı " Evet kabul ediyorum ben bir taşım ve senin taşın olacağım Hayal Barın " çocuk tempolu bir şekilde yanımdan uzaklaşırken mal gibi kalakaldım .






Evet gençler ikinci bölüm karakter tanıtımı...😍

Hayallerimin Hayali Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin