Ayna

Suratındaki iz utanç veriyordu ona. Mutsuz olduğu gözlerinden okunuyordu. Bilmiyordu kadın, bilmiyordu böyle güzel bakışlarından sonra yüzünde ki izin umursanmayacağını. Ona yardım etmek istemiştim sadece, beni defalarca reddetti. Öyle gülmeyi hakkediyordu ki suratında hiçbir mimiğin oynamaması beni her defasında üzüyordu. Bilmiyordu ona verdiğim değeri ve defalarca ona uzattığım eli geri çevirdi. Yorulmadım, çünkü ben onu...

Kendime itiraf edemediğim şeyler var. Onu uzun zamandır tanıyorum, uzun zamandır hatta doğduğumdan beri. Beline kadar uzanan sarı saçları, deniz mavisi gözleri ve kimsenin farkına bile varmadığı tertemiz bir kalbi var. Keşke kalbimin aynasından baksa kendine, yüzündeki izi değil kalbindeki saflığı göreceğinden eminim.