Son Sahne

Klasik Hayatım

Çok sıkılmıştım bu hayatımdan .Evimi, odamı özlemiştim arkadaşlarımı ,okulumu özlemiştim .Ama bunlara rahmen benim tek yapabilidiğim hastane odasında bu 4 duvar arasına tıkılıp kalmaktı. Annemle babam sırf ben kendimi daha iyi hisedeyim diye odanin duvarlarını maciye boyamış ,çalışma masası ,iki tane tekli koltuk ve bide kitaplık koymuşlardı . Benim gözümde burası yine bir hapisahaneydi . Çoğu zamanımı uyuyarak yda filim izleyerek geçiriyorum . Akşam üzeri hastane koridorların da geziniyorum . Annem ve babm her aksam duzenli olarak Orhan amcayı arayıp durumumu sorarlar. Bir ara düzenli olarak ziyaretime gelen arkadaşlarım artık hiç gelmemeye başlamışlardı. O gün yine kitabımı okudukdan sonra hastanede gezinmek icin koridora cıkmıştım . Biraz gezdikden sonra hastanede en sevdiğim tonton Ayşe teyzenin yanina gitmeye karak verdim . Ayşe teyze cok tatli bir kadindi onla beraber yemek yerdik ben ona kitap okur filim izlerdik .O da kanserdi tedavi icin hastanede yatiyodu :(  Ayşe teyzenin kapısını çaldim ve odaya girdim . 1 dk o da kimdi ???

Bu benim ilk hikayem biraz sacma olmus olabilir  ama ilerki bolumler daha guzel ve heycanli ... öptüm