Waar ben ik? Vroeg maanpoot zich af, ze opende haar ogen en ze zag drie sterke katten voor haar staan. Ze stoot haar ogen gelijdelijk weer en herhaalde in haar hoofd: dit is niet echt, dit kan niet echt zijn. 'Sta op kitten en kijk ons aan,' zei één van de krijgers. 'W-w-wat willen julie,' stamelde Maanpoot. 'Poesiepoes,' zei één anderen krijger. 'Doe niet zo gemeen Regenval,' miauwde een grijze krijger, 'Mijn naam is Rookster en hoe mag jij heete?' Vroeg hij daarna vriendelijk. 'Maanpoot,' miauwde Maanpoot. 'Ik heb een vraahje voor je Maanpoot: Wil je vanavond, tegen Uilwolk zeggen dat de rook terug is?' Vroeg Rookster. 'Rookster zijn jullie niet de katten die mij hebben aangevallen?' Vroeg Maanpoot voorzichtig. 'Wil je dat nou doen of niet?' Vroeg Rookster. 'Zeker, als ik haar zie dan...' Rookster onderbrak haar. 'Je zou haar nooit te zien meer krijgen,' mauwde Rookster. 'Hoezo niet ben ik dood?' Vroeg Maanpoot. 'Nee, je leeft nog, maar slechts alleen in dromen zal je nog zicht hebben,' zei Rookster. 'Ik snap je niet, wat bedoel je?' Vroeg Maanpoot wanhoopig. 'Je bent blind Maanpoot,' Mauwde Rookster. 'B-b-blind i-ik,' stamelde Maanpoot. 'Ja, helaas wel,' zei Rookster. 'Maar dat kan niet, ik word krijger en krijgers kunnen niet blind zijn!' Miauwde Maanpoot ontzet. 'Het zei zo,' zei Rookster. Ongelukkig staarde Maanpoot naar haar poten en dacht: ik zal voor altijd poot blijven: Maanpoot, het grootste opstakel van de clan. 'Niet getruurd jonge Poes, als je voortaan doet wat wij je zeggen is er niets aan het pootje. 'Ik zal doen wat jullie me ook maar opgeven, ik wil niet het opstakel van de clan zijn,' zei Maanpoot. 'Mooi zo,' miauwde Rookster en hief triomfantelijk zijn kop, 'Jij zult groots worden en de meest geliefde poes van heel de clan zijn,' mauwde Rookster. Maanpoot kon de gedachte niet weerstaan: Groot geliefd, misschien werd ze wel leider van de clan! 'Het lijkt me geweldig,' miauwde Maanpoot entousiast. 'Dan kunnen wij denk ik vertrekken, tot later Maanpoot en vergeet het niet tegen Uilwolk te zeggen he,' zei Rookster. 'Zal ik doen,' beloofde Maanpoot. Ze keek de katten achterna die verdwenen als vage puntjes in de duisternis.
Maanpoot opende haar ogen maar zag niets. Ze was echt blind, ze keek luisterde en kon aan de geluiden opmaken dat het nacht was dus besloot ze maar weer te gaan liggen. 'Maanpoot,' een plotselinge bekende stem deed haar opschrikken. 'O maanpoot je leeft nog!' Maanpoot voelde een tong over haar oor glijden. 'Uilwolk?' Vroeg Maanpoot. 'Ja ik ben het Maanpoot, ik ben zo blij je stem te horen,' zei Uilwolk. 'De donder is terug,' zei Maanpoot. 'Je moet vast nog even bijkomen ga maar weer liggen,' zei Uilsnor. Maanpoot deed wat Uilwolk zei en dommeld in een onrustige slaap.
Dit was H4 ik hoop dat jullie het leuk vonden, ik stuur het ook nog via mail moonkitty1
