hold on ;; pjm.myg

; memories ;

171231 23.41

Son iki yıldır hangi yılbaşını sevgilimle kutlama girişimine kalksam, geç kalıyor. Daha on dokuz dakika var. Biliyorum, ancak yine geç kalacak gibi duruyor ve ben bunu istemiyorum. Ayrıca sadece yeni yıl olduğu için değil, Noel veya yılbaşı o kadar da umrumda değil, fakat bizim yıl dönümümüz oluşu hevesimi daha da kırıyor.
Kalan dakikalarda onu beklerken kendimi oyalamak için yılbaşı ağacının yanındaki kahverengi ahşap dolaba ilerliyorum. Ağacın önünde durduğumda pencereden insanların sokağa döküldüğünü görebiliyorum. Bayan Ahn ve kızı... Oldukça şirin bir komşuluğumuz oldu onlar ile. Ne kadar kızı ile eskiden bir ilişkimiz(?) olsa da. Yani reddedilmişliğim var. Her neyse. Onları bu yıl daha iyi görmek istiyorum. Bayan Ahn'ın kocası ailesini bu sene başı terk etmişti. Komşuluğumuz o zamanlar da sıkı olduğundan bu olayla daha da birleşmiştik.

Bulunduğum yere oturup ahşap dolabın en alt çekmecesine elimi götürüyorum. Çekmeceyi açtığımda üzeri biraz da olsa toz tutmuş kağıttan fotoğraf dosyasını buluyorum. Dosyayı elime aldığım gibi gözüm saate kayıyor.

171231 23.43

Hala gelmediğine göre biraz şu fotoğraflarla oyalanabilirim, diye düşündüğüm gibi dosyayı yavaşça açıyorum. Dört küçük paket dosya daha çıkıyor içinden. Koyu bej rengi paket dosyalar çok nostaljik duruyor. Hepsini sevgilim, teker teker zaman aralıklarına göre paketlemişti. 23.59 151231 yazan paketi yavaşça elime aldığımda başka bir şey dikkatimi çekiyor. Açık olan çekmecenin içinde benim daha önce hatırlamadığım bir defter var. Kara kapaklı. Düşünmeden defteri açıyorum. Birkaç sayfa göz gezdirdiğimde sevgilimin şiir defteri gibi bir şey olduğuna kanaat getiriyorum. Ancak ilginç tarafı sevgilimin benden habersiz böyle şeyler yazması ve aslen böyle bir yeteneği saklaması.

171231 23.48

Ortalarda bir sayfa çevirip düzgünce okumaya başlıyorum. O kadar güzel ki şiir, kendime saklayasım geliyor... Saklayacağım da. Sonra tekrardan fotoğraflara dönecekken son sayfaya ilişiyor gözüm. SON SAYFAYI OKUMA yazılı. Asıl son sayfa ise yırtılmış. Aklıma bir merak düşüyor ancak bunu daha sonrasında sevgilime sormayı tercih ediyorum. Tekrardan elime alıyorum ilk paketi ve açıyorum.
Onun tarafından çekilmiş bir sürü fotoğraf, bazılarını da arkadaşımız çekmiş. Bu fotoğrafların efekti öyle güzel ki bakınca kendinizi 80'lerde buluyorsunuz. Öylesine bir efekt, uyum... Gerçi bu fotoğrafları çektiğini biliyordum. Her yılbaşı bunları bana göstererek paketlerdi. Aklım sanırım hala defterde.

171231 23.54

Birden alışılmadık bir şey hissediyorum kapı kilidinin şıngırtısıyla. Sevgilim... Hemen elimdekileri unutup ayağa kalkıyorum. Yüzünde tatlı bir gülümseme, bana sürpriz yapmış gibi, elinde de torbalar. Kocaman gülerken birden arkamda bir şeye kayıyor bakışları. Defter sonra aklıma geliyor elbet. Gülümsemesi siliniyor. Öksürüyor bir iki defa, ardından yere baktıktan sonra bir tebessümle bana geri bakıyor. Ben ise mahcup bir haldeyim.

Susuyorum.
Susuyor.
Susuyoruz.

Sarılıyor sıkıca bana. Şaşırmış gibiyim ama içimi ısıtan sıcaklığı şaşkın ifademi siliyor yüzümden.

180101 00.00

Dışarıdan havai fişek sesleri duyulmaya başlıyor, gözümü saate sabitleyecekken sevgilim dudaklarını benimkilere sabitliyor. Ne kadar güzel bir dakika..sadece bir dakika.

Ardından dilinden dökülen sözcükler çok...oluyor. Sonrası ise onun tebessümü...

"Onların hepsi hatıralarımızın anısına. Çünkü sadece sana ve onlara tutunabiliyorum. Her yılımı yeni yaptığın için teşekkürler. Seni seviyorum."