Chapter5: never give up

1 0 0
                                    

Kenneth POV

Tinanong ako ni Josh kung OK lang ako sinagot ko naman na oo
Nag chat ulit siya.

"So ano? Sumo kanaba?" Sabi niya

Oo nga no, suko naba ako? Syempre Hindi. Hinding hindi, Hindi ko siya susukuan hanggang wakas

"Kaya ko to" sabi ko

"Ah sige nice. Now, let me tell you some of joyce likes" then sinabi niya lahat ng nalalaman niya

Nagpa thank you naman ako. Kase ngayon Alam kona ang mga gusto niya.

Joyce POV

Ang sweet naman niya. Nakuha niya pang pumunta sa harapan ko at lumuhod para lang sabihin na mahal niya ko.

Wait... Ano bang iniisip ko. Ugh, Hindi ako magkakagusto sa isang lalake no. Kase Alam kolang manloloko sila. Kaya lang naman nagkaganito ako dahil sa isang lalake eh. Linoko kase ako ng first boyfriend ko. Kaya Simula noon naging boyish ako. Para wala ng manligaw saakin. Kaso, iba so ken ginagawa niya lahat para lang saakin. Parang napasakit yata yung sinabi ko sakanya kahapon. Aishh anobang iniisip ko.

"Anak baba kana Kain na" -mama

"Sige po ayan na" sabi ko

Pagkababa ko @_@ wow. Nauna pang kumain sa akin tropa ko ah.

"Ang aga niyo naman?"

"Mas maaga kaya yung manliligaw mo" JC

"Ano!"

Naalala ko pa
Nung nililigawan pa lamang kita
Dadalaw tuwing gabi
Masilayan lamang ang ‘yong mga ngiti

At Ika’y sasabihan
Bukas ng alas siyete sa dating tagpuan
Buo ang araw ko
Marinig ko lang ang mga himig mo

Hindi ko man alam kung nasan ka
Wala man tayong komunikasyon
Mag hihintay sa’yo buong magdamag
Dahil ikaw ang buhay ko

Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko’y magbabago
Itaga mo sa bato
Dumaan man ang maraming pasko
Kahit na di mo na abot ang sahig
Kahit na di mo na ‘ko marinig
Ikaw pa rin ang buhay ko

Nang haharana siya? Hala!

**

End of chapter 5

Life changerWhere stories live. Discover now