bir anda durdum ve ona sarıldım tam ağzını açıp bir şey diyecekti ki hemen durdurdum
"sadece sarıl ihtiyacım var buna "
"tamam güzellik sakin ol " dedi ve sımsıkı sarıldı bende ona daha fazla sarıldım en fazla beş dakika boyunca böyle durduk kollarımı sırtından çektim oda çekilmeye başladı
"iyi misin " dedi konuşamadım sadece kafamı salladım beraber yürümeye başladık biraz daha iyiydim artık ağlamıyordum üstümde onun kokusu olan ceket vardı çok güzel nane kokuyordu sigara ile karışmış bir şekilde bir anda omzumda el hissettim ve çığlık attım
"sakin ol benim" dediğinde rahatladım biraz ve dışarı sesli bir şekilde nefes verdim
" bu arada benim adım mert pek iyi karşılaşmadık " dediğinde ona baktım konuşmaya gücüm yoktu ama konuşursam belki unuturum dedim
" benim adımda kumsal " dedim ve devam ettim zorda olsa
" teşekkür ederim " dediğimde bana gülümsüyordu şuan çok tatlıydı çok güzel gülüyordu bende ona bakarak Gülümsedim biraz daha yürümeye devam ettik ve telefonum çalmaya başladı arayan kişi elçindi açmadım çok yorulmuştum
"oturabilir miyiz " dediğimde kafasıyla onayladı oturdum ve gözlerimi kapattım
elçin den ;
kumsalla çok kötü bir şey yaşamıştık burası son dedim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim ve gözlerimi kapattım bir anda kapı sesi duyuldu kurtarmışlardı bizi o çocuk kafedeki çocuk kumsalı aldı ve gitti kerem ve ben baş başa kalmıştık geldi ve ellerimi çözdü ona direk sarıldım ilk baş biraz şaşırmıştı ama oda kollarını doladı belime sadece sarıl buna çok ihtiyacım var dedim daha fazla sıkı sarıldı ben de ayni şeyi yaptım ve artık ayrılmıştık
"şştt tamam geçti sakin ol ben buradayım dedi ve beni o iğrenç arabanın içinden çıkardı ve yürümeye başladık
"kerem " dediğimde kafasını bana çevirdi
" çok teşekkür ederim " dedim bana sadece yüzünde hic bir ifade yoktu öylece baktı
"konuş lütfen bu olanları unutmam lazım "
" ozaman takip et beni " dedi ve elimi tutarak beni bir yere götürmeye başladı arabasına bindirdi ve ilerlemeye başladı nereye gideceğimize dair hiçbir şey demedi bende konuşmadım sadece dışarıyı izledim ormanlık bir yere gelmiştik ileride sadece bir tane dağ evi
vardı ve biz şimdi oraya gidiyorduk her ne kadar merak etsemde sormadım dağ evinin önüne gelmiştik arabadan indi ve gelip benim kapımı da aştı bu kafedeki çocuk olamaz
"bana şaşkın şaşkın bakmada in hadi" dedi gülerek bende ona bakarak gülümsedim ve indim elini uzattı ve tuttum bende
"buyrun prenses " dedi ve önden yürüdüm önüme geçerek kapıyı açtı
" şimdi seni bir yere götüreceğim ama buraya hiç kimseyi getirmedim ama artık o yeri sadece sen ve ben bileceğiz " vay be demek hic kimseyi getirmemişti oraya ben ilk olacağım evin içine girdiğimizde etraf aydınlıktı beni bir tane odaya getirdi kendi odasıydı burası ama buraya neden kimseyi getirmedi derken birden halıyı kaldırdı aman tanrım didim bu bir gizli geçit kapıyı açtı ve telefonunun fenerini açtı ve elimden tutarak beraber aşağıya indik aşağısı karanlıktı ama bir yere gidip ışıkları açtı ağzım açık etrafa bakıyordum çok güzeldi ama bir okadar kötü sanki burada güzel anılar geçmemiş gibi ben etrafa bakarken konuşmaya başladı
"burası annem ve babamdan kaçmanın en güzel yeriydi benim için hep kavga ederlerdi beni hiç düşünmezlerdi bende hep buraya kaçar burada ağlardım" ben ona üzülmüş bir şekilde bakarken bana simdi kavga ettiği nefret ettiği bir insana neden bunu anlatıyor anlatmaya devam etti
" sana bir şey daha söyleyeceğim ama bunu mert ve kendi arkadaşına demiceksin "
" söylemem merak etme " dedim
" ben şuan bile annem ve babam kavga ettiğinde hep buraya geliyorum yine eskisi gibi ağlıyorum " dedi ve devam edemeden ağlamaya başladı yanına gidip bende oturdum yere ve ona sarıldım neden bunu yaptım şuan bilmiyorum ama yaptım sımsıkı sarıldı ve ağzından bir hıçkırık sesi duydum biraz daha sıkı sarıldım onu bu kadar yaralayan şey neydi acaba artık sarılmayı bıraktı ve ayağa kalktı köşedeki dolabın oraya giderek bir anahtar aldı ve beni takip et der gibi işaret etti bende onu takip etmeye başladım bir tane oda vardı ve kilitliydi kapıyı açıp içeri girdi bende girdiğimde karşımda gördüğüm şey ile çok şaşırdım
