so totoo nga kung gaano kabilis nag umpisa ganon din kabilis mawala.
maaring di ko na yun inisip nung una.
dahil wala nman tlga ako balak mahalin ka.
basta masaya ako pag kasama ka ay naging sapat na.
at halos lahat ng bagay magkasundo tayo diba?
kahit alam kong meron ako at meron ka.
sinabi mong akoý mahal mo at akoý natulala.
pinatunayang totoo naman at tunay ang pinapakita.
kaya dumating ako sa puntong sige na nga tayo na.
kaYA naman pinaandaran mo na nman ako ng ngiting nakakagaga.
naging dobleng saya ang bawat araw na magkasama.
yung pagkakasundo natin sa pagkanta.
yung kinantahan mo ako ng Diwata ni Jireh.
at akoý kilig na kilig na.
kahit corny sabi ng mga kasama..
yung ako tagaluto at ikaw ang taga hiwa.
yung parang laging atin ang mundo pag tumatawa.
yung pag nagtatampo ako,hindi ka titigil hanggat di ako mapatawa.
yung pag umaalis ako't di ikaw ang kasama.
tawag na ng tawag dahil sa pag aalala.
mga simpleng bagay ngunit sa kin ay lubos na nagpasaya.
nang biglang isang araw sabi moy ikay aalis na.
ako'y nalungkot at higit na nagluksa.
pero sabi moy akoy aantayin,at nananabik sa muli nating pagkikita.
kaya nabuhayan ako,lalo na nung sinabi mong akoy pakakasalan pa.
nagkibit balikat man ang lola mo,pero naisip kong pwede naman ata.
kaya nagkaroon ng pag asa.
pero bat lahat nagbago bigla??
bigla ka na lang nandedma.
ni hoy ni hay wala.
wala man lang pasabi kung tayo pa ba.
kung may lugar pa ba ako? o siya na??
kahit di mo sinabi alam kong ganon na nga..
maaaring kasalanan ko,kasi ni minsan di ko sinabi sayo.
na minahal kita sa konting oras na tayoy nagkasama..
pero kahit ganon salamat Pardz,
sa pagkakaibigang nagbunga ng maganda.
dahil kahit anung gawin mo,di ko magawang magalit at magtampo.
di ko yun makakalimutan,maging sa pagtanda.
dahil sa magandang ipinakita.
at walang kapantay na pakikisama.
maaaring di tayo nakatadhana..
pero ang maging kaibigan mo ay sapat na,
hanggang sa muli Pardz.
namiss kita..
at mamiss ko ang bawat araw na nakasama ka..
