A beautiful life.

Hoofdstuk 4

Als ik thuis kom, kijkt Boris me verrassend boos aan. 'Waarom heb je Bas mee genomen? Had ik soms niet vertelt dat je niemand mee mag nemen?' Zegt hij. 'Boris, doe eens rustig. We zijn alleen vrienden, niks om je zorgen over te maken.' Zeg ik. Dan loop ik naar de deur van de gang. Ik doe een gebaar zodat Bas voor me aan loopt en ik doe de deur dicht en ga baar boven.

'Leuke kamer.' Zegt Bas als hij binenn komt. 'Dankje, hij is net opgeknapt.' Zeg ik heel blij. Mijn vorige kamer was altijd een rotzooi. Nu ook maar ik wil er wel voorzichtiger mee doen. 'Kan ik zien.' Zeg Bas. Hij ploft op mijn bed. Ik zet de TV aan en plof naast hem neer. 'Wat wil je kijken?' 'Ehm, doe maar iets wat leuk is.'

POV Bas

'Wat wil je kijken?' Vraagt ze. Ze heeft zo'n lieve stem. Ik kab er wel uren naar luisteren. 'Ehm, doe maar iets wat leuk is.' Zoals jou gezicht zeg ik nog in mezelf. Sinds ik haar heb ontmoet kab ik niet stoppen met naar haar te kijken. Ze is zo lief en leuk. Alleen zou Boris het nooit goed vinden, omdat hij denkt dat hij weet hoe ik ben, terwijl dat niet zo is.

POV Sara

Ik zet SouthPark op. Soms zijn er grappige stukjes op en dan lach ik me bijna dood. En met de vieze stukjes duik ik achter Bas weg of achter m'n kussen. Ik vind hem wel leuk, maar waarom is Boris zo boos op hem? Wat is er gebeurt wat hem zo boos maakt? En waarom neem hij Bas dan mee op vakantie als hij hem toch niet mag.