Hayatla mücadelemde saflarımı
çoğunu kaybettiğim günlerdi. Birbirinin
aynı olan günlerde bana uzatılan her
dalı işte beni kurtaracak dal diye hiç
geri çevirmeden tutuyordum. Daha
elimi uzatır uzatmaz kırılacağını
biliyordum oysa yenilgiyi asla
kabullenmeyen beynim, sevmekten hiç
yorulmayan yüreğim, alarm zilleri
çalıyordu sanki ikisini de kaybetmek
üzereydim. Ben, ben olmaktan
çıkıyordum. Bunu fark ettiğim anda bir
şey yapamamanın acısıyla gittikçe
kabuğuma çekiliyordum. Zevk aldığım
hiç bir şey istemiyordum. Ne
beklediğimi de bilmiyordum. Bitmeyen
geceler, huzursuz uykular, uyanmak
istemediğim sabahlar birbirini
kovalıyordu. Geleceğe dair umutlarımın
birer birer beni terk ettiği o günlerde
sürpriz yaptın sen bana birden
çıkıverdin karşıma işte. Yüreğim
yeniden canlanmaya başladı. Nasıl
olduğunu unuttuğum gülümseme
yeniden yayıldı yüzüme. Kabuğum
kırıldı, karanlık dağıldı, umutlar yeşerip
içimdeki yerini aldı. Sabah olsun diye
odaları arşınladığımı gecelerin
bitmesini istemiyorum artık. Çünkü sen
varsın. Seni yaşamak istiyorum.
Yaşadıkça çoğalacaksın. Sonsuz bir
keşfe çıkacağım seninle. Her gün
yepyeni şeyler bulacağım sende
keşfetmekten, seni öğrenmekten hiç
bıkmayacağım. Yastığa başıma koyup
gözümü kapadığım da içimi sonsuz bir
huzur kaplayacak biliyorum. Aylardır
uyuyamadığım uykuları bir çırpıda
uyuyacağım. Yürek çarpıntılarıyla dolu
karanlık saatler bitecek. Gecemi de
gündüzümü de sen dolduracaksın.
Senden öncesine ait ne varsa hepsini
döktüm denize. Kimselere vermeye
kıyamadığım maviyi getirdim sana, al ve
yerleştir yüreğine. Seninle birlikte
yenilendiğimi hissediyorum. Her sabah
yeni güne değil, mutluluğa
uyanacağım. Her sabah bütün
hücrelerimin sanki ilk kez o gün
doğmuşlar gibi harekete geçişini hayret
ve heyecanla izleyeceğim. Sesini
duymak gücümü artırıyor,
tükenmeyecek bir enerji veriyor. Sen
benim için bir şanssın. Hayat her
zaman böyle şanslar sunmaz insana.
Sunduğunda da bunun değerini bilmek
gerek. Ve ben, Hayatın bana verdiği bu
şansı sonuna kadar kullanmaya
kararlıyım. Bir öyküsün sen artık hep
yazılacak ama sonu hiç gelmeyecek bir öykumü SiZCE?
B¡r¡ni severken namaza durur g¡b¡ sev¡n. Ne nefs¡n¡z baksın başka yöne nede gözler¡n¡z. Söylenecek söz kalmadığında, Dudaktan dökülen tek sözdür HAYIRLISI. Sevgi, bir kırgınlığın gölgesinde üşüyen samimiyettir bazen. Senden Çok Uzaklarda Bir Yerdeyim..Kalbim o kadar isyankar, o kadar nefret dolu ki bu aralar, Ne zaman birini sevmeye kalksam, kalktığım gibi oturuyorum nefes nefese. Ve ne zaman uyumaya çalışsam, dışarıdaki çocukların kahkahaları gibi uyandırıyor, o sessizce söyleyip gittiğin elveda. Uykularımı da alıp götürdün ya, ölsem unutmam seni. Tutunamadigin dalda yaprak olmaya calisma kimseye sevdiremezsin zorla kendini. Gönül kıblesi Kâbe olana aktı şu gönlüm.. Secdelere değmiş o alnında kaldı gözüm. Sana bir Haram teklif edildiğinde reddedebiliyorsan En güzel Helâller senin olsun güzel insan.. Biri eğer gözlerini senden kaçırıyorsa; emin ol ki o gözlerde sana ait bir şeyler vardır.. Bir dakika hatta bir saniyede verilen veya verilemeyen bir karar bir tereddüt ani insanı hayatı boyunca ne uçsuz bucak siz neticelere götüre biliyor. Hayata yeniden başlasaydım, saniyelerin nabzını tutardım.. Aşk; İki kişinin sokak kavgasına benzer, Çünkü ayıran hep bir yabancıdır..
