çıkar içindeki çığlığı. susma avaz avaz bağır. neden ben? babamın dizlerini istiyorum. belki durulurum. belki hafifler şu yük. hayır hakettiğin gibi herşey. zararında ziyanlığında senin suçun. sana değil kendimle konuşuyorum. ben iyi bir insan-mışım(!) hayır ben sadece safım. ufacık umuda yelken indirip dümeni yönüne çeviriyorum. evet haddinden fazla safsın. dişlerini sıkmak da ne? sinirli misin? niye sinirlisin ki kendi sonunu hazırlamıyor musun sen zaten ? neydi istediğin? mutluluk mu? ağlama. kes sesini ağlama . sil şunları. sen herşeyi hakettin. sızlanma şimdi. çok acımasızsın. sadece sana merhametim yok bilmiyor musun. öyle gözlerin dolu dolu bakma. masummuşsun gibi bakma değilsin. dik duramıyorum karşında, verecek bi cevabım yok. ne cevabı vereceksin ki ben senin yerine konuşuyorum aptalsın sen. ne yapmamı bekliyordun ? herşey elimden kayıp gidiyor ben dur demesini bile bilmiyorum neye bu öfke?boğazında yumrusu kaldı diye mi ne sanıyorsun sen kendini. Baksana haline hiçliğinde debelendiğinle kalmışsın. ne yaptığının farkında değilsin. şunu o kalın kafana sok artık senin için mutluluk diye birşey yok. asıl sen ne istiyosun benden . sen neye öfkelisin? bırak artık yakamı. dibe vurmanı. daha çok batmanı. daha çok acı çekmeni.yoksa akıllanacağın yok senin.yalvarırım dur artık. yeter dur. ben hiç birşey istemiyorum . dur. artık dur.
