Aylardır yaş akmayan gözümden şimdi tekrar yaşlar akıyordu. Özgür'ün dediği doğru muydu acaba? Mutlu olamayacak mıydım ben?
Geldi işte, o lanet gün geldi akşama düğün vardı. Benim Özgür'le evlilik hayallerimi o kadın gerçekleştirecekti şimdi. Akşam gitmeye karar verdim. Hem mektubu vericektim hemde son bir kez görmek istiyordum onu. Şimdiden hazırlanmaya başlamıştım bile. Özgür'ün en sevdiği elbisemi giyicektim bugün. Siyahtı. İçimi, dışımı yansıtan renkti. Saat artık gelmişti. Bugün ki partnerim tabi ki Ozan'dı. Almaya geldi ve hemen yola koyulduk. Oraya vardığımızda nikah kıyılıyordu. O kadın şık ve güzel gözüküyordu, Özgür ise çok yakışıklı görünüyor ama mutsuzluğunu burdan hissedebiliyordum. Özgür beni göremesede ben onu görüyordum. Sevdiğim adam, şimdi bir başka kadınla nikah masasındaydı. Gözlerimin dolduğunu hissettim ama tuttum kendimi bu sefer ağlamamalıydım. Yapmamalıydım. Bu sefer yenik düşemezdim. Çünkü kendimi toparladım ve ona güçlü gözüktüğümü göstermem gerekirdi. En azından denemem gerekiyordu. "Evet" deme sırası ondaydı. Ben kenardan onu izlerken biranda bana baktı. Aylar sonra gözlerimiz birleşmişti. Afallamış gözüküyordu. Elim ayağım birbirine dolaşmıştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Çekilsemiydim yoksa hâlâ bakmaya devam mı etseydim bilmiyordum. Ama gözlerimiz birbirine baktıkça ikimizinde gözleri dolmaya başlamıştı ve gözlerimin içine bakarak "EVET" dedi. Bu seferde ben afallamıştım. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Göz yaşlarımı tutamadığımı farkedince saklandım gelmesini bekledim ama gelmedi. Ozan gidip getirdiğinde bakamıyordum gözlerine artık bakamıyordum. Mektubu uzattım.
- Al bunu. İster oku yada okuma umrumda değil. Sadece bana dediklerinden sonra sana bunları demek isterdim ama yanımda yoktun bu yüzden mektup yazdım. Gördüğün gibi dimdik ayaktayım ve hepte öyle olacağım. Mutlu olamazsın diyorsun ya mutluyum işte. Kimin sayesinde biliyor musun? Ozan'ın. Senden başka kimseye güvenemezken şimdi Ozan'a güveniyorum. Daha çok şey demek isterdim ama biliyorsun ki bunlara değmiyorsun. Bu evlendiğin kadın sana benim kadar değer veremez. Ama oldu ki birgün değer verdiğini hissettin, bırakma onu. Benim yaşadığım acıları tattırma ona. Bir kadını daha üzme olur mu? Senden tek isteğim bu. Sana mutluluk dilerim sevdiceğim.
Oradan hemen çıktım. Lanet olsun ki yine durduramıyordum gözlerimden akan yaşı. Bir banka oturdum bu sefer tutmadım kendimi ağlamaya başladım. Sessiz ama derin. Yağmur yağmaya başlamıştı. İste bu en sevdiğimdi. Gözlerimden akan yaşı artık kimse farketmeyecekti. Yağmuru sevmemin nedenlerinden biriydi işte.
Bir elin omzuma dokunduğunu hissettim ve irkildim. Arkamı döndüğümde Ozan'ın nefes nefese kalmış halini gördüm. Yanıma oturdu ve sarıldı bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aldatılış
RomanceO gittiğinde hayatın bitmiş değil, asıl şimdi yeni başlıyor demektir.