Karanlık Yıllar, Yürüyen Felaket gibi birçok adla bilinir. Zombi Dünya Savaşı yada 1. Zombi Savaşı. Şahsen son addan pek hazettiğim söylenemez..Çünkü 2. Zombi Savaşını düşenmek dahi istemiyorum.
Şüphesiz kimi eleştirmenler bütün dünyayı içine alan bir savaşın ardından bu kadar erken kişisel tarih kitabının yayımlanmasına sıcak bakmayacaklardır.Birleşik Devletler kıtasında AK gün ilan edileli 12 sene olmuştu.12 senedir zombi yok savaş yok.Böyle bi kitap yazma fikri savaş bittikten bir kaç ay sonra geldi.Bunu yapmalıydım savaştan sonra doğanlar ne yaşadığımızı bilmeliydi.Seneler geçmesine karşın hissediyorum insanların acıları taptaze.
Bu kitapta insanların davranışlarına yargılarına yorum yapmamalıydım. Karar verdim kitap bir anı bir röpörtaj şeklinde olucaktı.Birikmiş param vardı. işimden ayrılmam gerekiyordu.Patronuma neden ayrılmak istediğimi söyleyince güldü ve Brad dostum aptal geldin aptal gidicen dedi.
BÖLÜM 1
Troy-Montana-ABD
(Evlerin hepsi yaklaşık 6 metre boylarında müstakil.Her eve kapıdan değil asma merdivenle çıkılıyordu.Komşu evlere aynı şekilde asma köprülerle geçilebiliyordu.Güneş enerjili çatılar,korumalı su kaynakları,gözcü kuleleri hepsi Troyu gözde bir mekan haline getiriyordu.Konuştuğum kişi şehrin baş mimarı ve ilk valisi Joe Miller dı)
Joe:Benim araba taksidim her ay ödenecek faturalarım vardı.Aiden in özel matematik dersine ihtiyacı vardı.Kardeşim Timin kredi borcu vardı.Oğlum jamie yeni nike kramponlarından istiyordu.Başımda zaten yeterinde dert vardı nerden çıktı bu zombi çılgınlığı.
BU VİRÜSTEN İLK NASIL HABERİNİZ OLDU?
Joe:İlk arabamın radyosunu dinlerken bundan bahsedidi.
HİÇ TUHAFLIK SEZMEDİNİZMİ?
Joe:Şey, evet ilk başlarda.Tuhaf konuşmalar dönüyordu ürkütücüydü."Duyduğuma göre kuduzdan daha betermiş" gibi şeyler söylüyolardı.Bi ara tatsız konuşmalar bitti konusu hiç açılmaz oldu bizim için Talk showun geçen akşamki bölümünü konuşmak daha heyecanlı hal aldı.Ta ki bir gece silah sesleri ile uyanana kadar. Radyodan acil durum yayını yapıldı. Virüs bulaşmış hala kimseyi görememiştik. Pek ciddiye almıyorduk.
KORKUYORMUYDUNUZ?
Joe:Hayır ama çocuklar korkuyordu açıkçası aynı zamanda onlar için endişeleniyordum fazla bi önlem almamıştık.
NE YAPMAYI PLANLIYORDUNUZ?
Joe:Tim bir silah aldı. Ayrıca çocukları rahatlatmak için Pazar günü çiftlik evine gitmeyi planlıyorduk.Cumartesi günü hava yeni kararmıştı.Televizyonda maç vardı.Tim koltuğuna oturmuş bira içip puro tüttürüyodu.Eşim Marry mutfaktaydı.Aiden ve Jamie birlikte oynuyorlardı.Sonra köpeğimin havladığını duydum.Bizim evimiz mahallenin en sonunda San diego tepesinin eteğindeydi.Bahçemizden bir bir tavşanın veya geyiğin geçtiğini görmek bizi şaşırtmazdı.
Köpek bu işte havlayacak bişeyler elbet bulurdu.Ardından diğer köpekler de havalamaya başladı arabaların alarmı çalmaya başladı. Jamie korkup odasına gitti. Aiden bişey duymuştu.Gözü bahçedeki sürgülü kapıya bakıyordu.Birden sürgü kırıldı Aidenin gözleri kocaman oldu hemen arkama saklandı.İşte bir zombiyle karşılaştığım ilk andı.1.60 boylarında dar omuzlu göbeği sallanan bitşey girdi içeri.Teni mor tonlarında adeta lekelenmiş parçalanmıştı.Çürük et gibi kokuyordu.
Tim sandalyesinden doğrulmuş yaratıkla aramızda duruyordu.O bir saniyelik dilimde tüm konuşulanlar dedikodular gerçek oldu.Tim odada silah olarak kullanileceği birşey arıyodu ama o şey onu gömleğinden tuttu.Halıya düşüp dövüşmeye başladılar. Yaratık Timi ısırdı. Bana yatak odasına gidip silahı almam için avazı çıktığı kadar bağırıyordu.Bir anlık şok yaşadım.
Ardından tek hamlede yerde duran bira şişeni alıp yaratığın kafasında parçaladım.Afallayıp yere düştü Tim hala ona vurmaya devam ediyordu.Sonra ilk işim yatak odasına gidip silahı almak oldu. Silahı alır almaz bir cam kırılma sesi geldi jamienin odasından geliyordu ve jamie bağırıyordu BABAAAAAAAA.
Bir hışımda kapıyı açtım bu sefer yaratık 2 metre boylarında yapılı geniş omuzluydu.Yaratık jamieyi tüm gücüyle açık ağzına doğru çekiyordu.Silahı doğrulttum nişan alıp tetiğe bastım ama tüfekte kurşun yoktu.Sonradan Timin tüfeğin mermilerini yatağın altına sakladığını hatırladım ama bunu için zaman yoktu. Tüfeğin kabzasıyla bir kaç darbe vurdum bu onu sadece yavaşlattı jamie yaratığın elinden kaçmıştı. O sırada zombi bana yaklaşmıştı yakamdan tuttu silah elimden düşmüştü.Bana daha fazla yaklaşmaması için bütün gücümle boğazını sıkıyordum.
Bi 10 saniye kadar boğuştuktan sonra Tim mermilerle geldi ve yerdeki silahı doldurup zombinin kafasını patlattı.Tanrıya şükür bana o sırada insan üstü bir güç vermişti neyseki yara almamıştım.Ama Tim okadar şanslı değildi ısırılmıştı.Onlardan birine dönüşeceğini biliyordu.Siz gidin ben idare ederim dedi çocuklar hala şoku atlatamamıştı. Tim bizi ikna etmek için az uğraşmadı. Onu en son silahı omzunda arka bahçeye doğru giderken görmüştüm. Arabayı çalıştırdık ve o sırada arka bahçeden tek el silah sesi geldi. Huzur içinde yat kardeşim.
BÖLÜM 2
