Mike
Sinds de gebeurtenis bij de tunnel fietste ik om, via een andere weg.
Dus toen ik daar fietste zag ik dat er een man een bord neer zette. De weg zou worden vernieuwd!
Eigenlijk ben ik het daar wel mee eens, wat een hobbels!
Maar oke, dat betekende dus dat ik weer via de tunnel met het grasveldje moest fietsen.. Ik kreunde vermoeid 'Nee he..' En fietste verder naar school.Na school pakte ik zuchtend mijn fiets, ik kon nu niet meer over die weg. Dus ik stapte verslagen op mijn fiets en reed weg. Omdat ik het zo vervelend vond dat ik via die weg ging was ik vergeten op Finn te wachten, want we zouden afspreken. Maar ik fietste al weer door en vergat Finn, het enige waar ik aan dacht was het grasveldje, met die vreemde.. doodsbange... Stem.
Ik fietste onder het tunneltje door en spitste mijn oren of ik wat hoorde, maar nee hoor, helemaal niks!
Ik fietste blij het tunneltje uit toen ik wél wat hoorde...
Het was een afschuwelijke gil, zo hard dat mijn kop uit elkaar leek te splijten. Ik viel van mijn fiets in een bosje op het grasveldje. Ik krabbelde snel overeind en wou mijn fiets pakken om zo snel mogelijk weg te fietsen. Maar toen twijfelde ik, kan ik haar niet helpen? Het meisje begon harder en nog afschuwelijker te gillen en ik kwam tot een beluit. Ik zou haar helpen! Maar hoe?
Ik keek om me heen en toen zag ik het, in het midden van het groene grasveldje gebeurde het.
De aarde werd zwart. Pik donker duivels zwart.
Ik liep er op af.
En in plaats van zachter te worden zoals de vorige keer, werd de gil alleen maar harder en harder. Het gras verwelkte en de aarde er om heen werd net zo donker. Ik wist dat het de zelfde plek was als een paar weken terug, toen ik het meisje om hulp had horen roepen, maar ik liep toch door.
De gil veranderde van afschuwelijk naar doodsangst.
En toen kwam ik in actie. Ik rende op de aarde af en ging er op staan, in de hoop het te stoppen. Als er maar iets gebeurde! En toen gebeurde er inderdaad wat, het gegil hield op.
En alles werd zwart.--------------
Hi allemaal! Super leuk dat ik al zoveel lezers heb! (Oke voor sommige is het echt super weinig, maar ik ben er in elk geval blij mee) Als je tips heb, laat het me weten, ik wil graag beter worden in verhalen schrijven :DHier nog even een vraag:
Ik schrijf dit boek in 2 perspectieven, die van Finn en die van Mike. Zal ik boven de tekst zetten wie het schrijft? (Finn of Mike) of is het leuker om het zelf uit te vissen?
(Tot nu toe is het alleen nog Mike geweest, maar daar komt snel verandering in ;P)Laat me het weten!
Laterrr
~N
------------------
JE LEEST
Purple Blood
FantasyMike is een jongen van 15, als hij op een dag naar huis fiets hoort hij een raar geluid en besluit te gaan kijken, maar dan gebeurt er iets vreemds; hij hoort... Een stem... Van.. Een meisje? Finn is de beste vriend van Mike. En wil graag weer eens...