NAN

The unexpected

คํ่าคืนแห่งหนึ่งในจังหวัดน่าน รถยนต์สีดำคันหนึ่ง แล่นไปตามถนนที่เขรอะไปด้วยนํ้าค้างฤดูหนาว ถนนที่อยู่ห่างจากภายในเมือง สองข้างทางเต็มไปด้วยทุ่งนา ชายวัยกลางคน รูปร่างสูงใหญ่ ผมสีดำ สวมเสื้อสเวตเตอร์สีนํ้าตาล กางเกงสีดำ รองเท้าหนังขัดมันเงา ผู้ซึ่งกำลังขับรถคันนี้ ไปยังที่แห่งหนึ่ง ที่ที่เขารู้เพียงผู้เดียว

โครม!

"แม่งเอ้ย" ชายคนนั้นอุทาน ก่อนที่จะลงจากรถไปสำรวจเหตุการณ์

เขาพิจารณาดูจากสภาพของร่างที่พึ่งโดนชนแล้ว เขาไม่รอดแน่ ภาพตรงหน้าของเขา คือร่างไร้วิญญาณของข้าราชการ ส่วนหัวนั้นได้ทุบกับกระโปรงรถ จนไม่สามารถบรรยายสภาพของส่วนหัวได้ ในส่วนอื่นยังคงคล้ายๆอย่างเดิม มีรอยฉีกขาดและรอยถลอกตามร่างกาย

เขาไม่มีทางเลือก นอกจากจะนำร่างนั้นไปทิ้งที่ทุ่งนาข้างทาง

แต่โชคไม่เข้าข้างเขา เมื่อรถโดยสารคันหนึ่งกำลังมุ่งตรงมาทางเขา แสงจากรถโดยสารนั้นมากพอที่จะทำให้เห็นทางในระยะไกลได้ชัดเจน

"หนักชิบเป๋งเลย" เขาอุทานออกมาพร้อมกับลากร่างไร้วิญญาณนั้นไปยังทุ่งนาข้างทาง อย่างเร่งรีบ

อนิจจา เหตุอะไรไม่รู้ทำให้เขาพลาดท่าสะดุดกับก้อนหิน เขาหงายหลังล้มลงพร้อมกับร่างไร้วิญญาณนั้น และรถโดยสารที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

_______________

"ชณา ช่วยแม่ตากผ้าหน่อยเร็ว" เสียงของผู้หญิงวัยกลางคนตะโกนลั่นไปทั่วบริเวณบ้าน ก่อนที่วัยรุ่นเพศชายคนหนึ่งจะวิ่งออกมาจากห้องนอนของเขา

"มาแล้วครับ" เขาวิ่งไปที่ราวตากผ้า และช่วยแม่ตากผ้าอย่างบรรจง

"เดี๋ยวตอนเย็นนี้ลูกจะไปเชียงใหม่เหรอ"

"ใช่ ครับ ผมจะไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนที่เชียงใหม่และอยู่หอที่นั่นเลย"