Haar naam is Lola.

5 jaar verder.

Het is dus kerst in 2017. En 2018 is dichterbij dan ik had verwacht. Laten we terug gaan naar 2012. Naar de vreemde vrouw die binnen viel.

Nadat ik de vreemde vrouw ' Amanda' had ontmoet is mijn hele leven veranderd. Ik ben uit huis geplaatst, mijn vader is opgepakt, ik heb honderden dokters en therapeuten afspraken, ben verwisseld van school, heb mijn diploma gehaald, heb in een tiener huis gezeten en een nieuwe familie gevonden. Oftewel ik heb genoeg dingen mee gemaakt.

Nadat Amanda in mijn huis was gekomen, werden er gesprekken gehouden. Over mij en over mijn situatie. Ik vertelde wat mijn vader allemaal deed bij mij en hoe hij zijn handen niet kon thuis houden. Verder vroegen ze over mijn familie, daarop antwoordde ik:" Nee ik weet niet of ik meer familie heb, mijn moeder is overleden en heb alleen mij vader gekend." Het was waar ik stond er alleen voor helemaal alleen. Mij vader was ondertussen opgepakt en in de gevangenis gezet. Hij heeft 15 jaar gekregen. Blijkbaar zat hij ook in de drugs business en heeft hij vele boetes niet betaald. Wat een voorbeeld zeg! Nadat het duidelijk werd dat mijn vader niet meer voor mij kon zorgen. En er geen familie was om voor mij te zorgen. Ben ik in het systeem gegooid. Na 2 jaar huis in huis uit ben ik bij een lieve familie gekomen die een 16 jarige toen die tijd in hun familie wilden nemen. Na een jaar hebben ze mij geadopteerd. Wat een geluk had ik. Ze waren liefdevol hun andere kinderen namen me liefdevol in het gezin. Ik kreeg zelfs een nieuwe laptop en telefoon voor school. Ze denken aan mij en ze houden met heel hun hart van mij en ik van hun. Verder ben ik nog beter geworden in hockey en heb ik een 2e sport bij gekozen. Namelijk dans. Dans zorgt ervoor dat ik mijn gevoelens kan uiten. Laten we nu naar het minder leuke gedeelte gaan namelijk DOKTERS. Voor de rest waren de dokters afspraken altijd het zelfde. Eerst een verbaal onderzoek daarna lichamelijk. Voor maanden lang had ik last van nachtmerries. Ook bleek ik ondervoed te zijn. Daarvoor werd ik behandeld. Nu ben ik 19 en volwassenen. En ik heb een liefdevol huis gevonden. Niks kon mis gaan. Het is een droom dat waar komt. Of toch niet?
30-12-2017 03:00
IK REN EN REN EN REN HARDER. Ik zie iemand achter me aan rennen, ik ga door het park over de brug. Ik draai me om... en een man staart met zijn ogen in mijn ogen ik voel zijn adem in mijn gezicht. Ik herken deze man ergens van. Ik schreeuw ik gil en er gebeurd niks. Helemaal niks. Hij staart me aan met een vieze lach en zijn dovende blik. Het leek wel alsof er geen ziel meer in zijn lichaam zat. Ik kon niet weg ik stond vast. Opeens kwamen de handen van de man dichterbij om mijn nek. En steeds strakker hield hij mijn nek vast. Ik voel me lichaam langzaam wegtrekken. Mijn luchtpijpen dicht geknepen. Ik voel mijn  voeten van de grond afkomen. Ik zweef. Dan zie ik mijn levenloze lichaam liggen ik probeer er naar toe te grijpen maar het lukt niet. Ik val steeds dieper weg. Ik kan niet terug. Dan zie ik de man met zijn geniepige blik naar mijn levenloze lichaam te kijken hij trekt mijn broek langzaam uit. En daar gaat mijn levenloze lichaam geen waardigheid te bekennen geen hart meer dat klopt. Alleen een levenloze blik dat staart naar boven. Het voelt echt zo echt alsof ik niet meer terug kan. Ik wil terug ik wil terug naar mijn leven naar mijn lichaam. Ik zie de man bezig zijn met mijn lichaam. Het is ondertussen als bijna 05:00. Niemand die mij mist niemand die mij ziet. Iedereen zal me vergeten wacht maar tot je het ziet.
Daar lag ik dan verkracht en vermoord.