Untitled

188 3 1
                                    

Seulgi's POV

So ayun nga, lumabas na ko ng hospital at hinanap si Jimin. Nakita ko siya sa playground, nagduduyan. Parang talaga 'tong bata e no. Tsk.

"Hey." Tawag ko sa kaniya. Lumingon siya at pinakita yung ngiti niyang kinababaliwan ng mga babae.

"Oh, hey. Sit here." Sabi niya at umupo ako sa duyan katabi siya.

Nagduduyan lang kami at nakatingin sa langit. Ang tahimik ng atmosphere but somehow, I love it. May tiwala naman ako kay Jimin ever since. I love him as a friend.

"Alam ko yung nararamdaman mo ngayon. Let me tell you this Seulgi, be strong para sa inyo ni Irene at sa anak niyo. Ayaw ni Irene na ganyan ka, malungkot at umiiyak." Sabi ni Jimin. May pumatak na luha sa mata ko pero hindi ito kalungkutan.

"T-thank you so much, J-jimin."

"Welcome. Lagi akong nandito para sa iyo." Hinawakan niya yung kamay ko at ngumiti sakin. Yung ngiti na nagsasabing "kaya ko 'to".

kang seulgi's chatbox part 3 [random]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon