chapter 3

37 9 0
                                    

SAM’S POV

Mabuti nakalabas na ako ng cr, ang dami kasing tao. I need to get hurry baka naiiniip na ang aking mga celebrity hotties, friendship pa naman kami ngayon nun. Lumabas ako ng cr ng napansin ko iba na ang music na pintugtog ng Dj, ano ba to restaurant o party club? At sa lahat ng kanta bakit romantic song pa. Psh.

Papunta na ako kina Xian at Blaire kasi medyo nahihilo na ako nang biglang may humila sa kamay ko at kinorner ako sa sulok ng club.

“what in the world are you doing Samantha! Ilang beses ko bang dapat sabihin sa iyo na wag kang uminom yet you remain reckless!”

Ano bang problema ng lalaking ito, nangingi-alam ng buhay ng iba.

“sino ka ba ha? At anong pakialam mo kung iinom ako bakit tatay ba kita?” hindi ko masiyado nakikita yung kausap kasi medyo blurry na ang vision ko.

“lasing ka na talaga ano! Hindi mo nga ako tatay pero boyfriend mo ako, kaya sa ayaw at gusto, we’re going home!”

“what? Hunter is that you? Didn’t I told you na hiwalay na tayo? Kaya umalis ka sa kinatatayuan ko kung ayaw mong tawagin  ko ang mga security guards.”

Tinulak ko siya papalayo at nag-walk out. Bigla niya akong kinarga at nakaharap na ako ngayon sa likod niya.

“Ibaba mo ako!” sino ba naman hindi maiinis eh ang sobrang ganda ko para tratuhin niya akong baboy.

“ang kulit mo rin ano?”

“eh mas makulit ka! Sabi ko sa iyo wala na tayo pero heto ka ipinagpiplit ang sarili mo sa akin. Pathetic much!”

Hindi siya nakinig sa mga pinagsasabi ko at anong klaseng lalaki to ni hindi man nasaktan sa paghahampas ko sa likod nito. Halimaw nga talaga siya.

 “Guards! People! Help me, someone is kidnapping me!”

“sir, may problema ba ho tayo dito? Sabi ng isang bouncer

“we have no problem and sorry for my girlfriend inappropriateness, she’s drunk at and I need her to get home.”

“wag kang maniwala sa kanya, hindi ko siya….”

Hinampas niya ang puwet ko nang siyang dahilan ng pagtigil ko sa pagsasalita.

“okay then sir, have a safe trip.”

Nakarating na kami sa parking lot, pinasok niya ako sa Mercedes benz niyang kotse at sinuot sa akin ang seatbelt, naninigurado ata ang mokong ito, linagyan niya kasi nito ng code para hindi ako maka-alis.”

 -------------------------------------------

Kanina lang si Hunter nag-drive mukhang papunta nga kami sa resthouse nila sa tagaytay. Nakakainis ang lalaking ito, baka pilit niyang kino-control ang buhay ko, he has no right.

“ba’t ang tahimik mo sam?”

“ano ba? Sabi mo ang ingay ingay  ko pag nagsasalita ako ngayon nanahimik ako, you still question it? Weirdo.”

Hindi siya nakapagsalita, di ko na ito matiis gusto ko ng bumaba. Bigla kong inagawan ng manubela si Hunter, itong lang kasi ang naisip kong paraan para makatakas ako.

“sam! Nasisiraan ka na ba ng ulo, bitawan mo ang manubela!”

“ayoko , unless ibaba mo ako, I don’t want to be with you!”

“we need to talk, kaya i-alis mo na ang kamay ko.”

“magkakamatayan muna bago mangyari iyon.”

Patuloy pa rin kami sa pag-aagawan hanggang may papalit na truck sa direksyon nami, bigla ko itong binitawan at agad ito na-control ni Hunter na pumarada sa gilid ng kalsada.

“see what you’ve done? Muntik na tayong mamatay!”

Inirapan ko lang siya at lumabas ng kotse pilit nilalayo  ang sarili ko sa kanya. Hinabol niya ako at hinawakan ang mga kamay ko and kissed my hands.

“sam, you know kung gaano ka ka-importante sa akin. I don’t understand kung bakit mong gusto makipaghiwalay sa akin. Siguro kahit hindi na tayo magkakabalikan, I still deserve a truthful explanation, right?”

 "alam mo? wala akong plano makipag-dramahan sa isang katulad mo."

Binitawan ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya at lumakad papalayo ulit, ayaw ko kasi may dramahan nangyayari sa buhay ko.

“ano? Tatakbo ka ulit?”

“sabihin mo na ang gusto mong sabihin basta I’m out of here!”

As usual hinabol niya ako ulit, pero this time hinawak niya ang mga braso ko para hindi ako maka-iwas ulit.

“sam, ano ba talaga? Ano ba talaga ang problema mo? Alam mo naman sa simula pa lang na I’ll always make a stand for you at magiging ka-akibat mo ako sa lahat ng mga pagsubok mo sa buhay, but here you are running away again.”

“alam mo ba kung anong, problema ko? IKAW!”

“anong sinabi mo?”

“yea, you heard me right, ikaw ang problema ko. I don’t want anyone else leave a print In my life. Wasak na ako hunter, I’m tired from getting hurt and experiencing those drama again. I’m tired of crying myself to sleep and gigising sa umaga na walang pag-asa. I’m tired of being cheated and lied on. Pagod na rin ako sa mga taong ginagamit ako para sa pansarili nilang interes. In short I’m tired of this so called feeling love!”

“sam, if you’ll just give me the chance to be part of your life and heal those wounds  within your heart. I’ll be willing to do it without expecting anything from you.”

“bakit mo naman itatali ang sarili mo sa isang babae katulad ko , na walang ginawa kundi bigyan ka ng sakit sa ulo, a girl who’s not even whole from the start?”

“ I know, but then, let me put those broken piece of your heart together. ‘cause my love for you is as deep and vast as the ocean at kahit kailan hinding hindi kita iiwan.”

Ako na ata ang may pinaka-mahabang buhok, talo ko na ata si Rapunzel. I’ve never met a man like Hunter kaya pilit ko siyang iniiwasan at hind imaging malapit sa kanya dahil iiwan rin niya ako tulad ng iba.

“ you know what , planuhan mo na ang pagtakas mo kasi I’m not letting go of you forever.”

He smiled. “wala rin naman akong plano kasi from the moment I saw you, I wanted you to be mine, forever.”

We ended our conversation with a soft, passionation deep kiss ng biglang tumunog ang cellphone.

“Sino ba yan, ha? Grabe, kakabalikan lang natin may babae kana agad?”

-- Tama ba ang hinala ni Sam na Hunter is like any other man she met o sa pagkakataong ito dapat niyang pagkatiwalaan ang nobyo?--

THE BOY I MET ONLINETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon