A Game Of Fate

Chapter 1 ( Reminiscing the past )

JAM'S POV

"Baby, 8:30pm ang flight mo pabalik ng pilipinas. Are you ready?" tanong sakin ng mommy ko. Nakakainis! Binibaby ako. Ano ba 'yan hindi naman ako bata.

"Yeah!" Tangi kong nasagot sa kanya.

6:50 palang,  1 hr and 40 mins pa ang hihintayin ko. I really really missed Philippines. It's been 10years when the last time I've been there. Matawagan nga si Kuya.

*ring

*ring

*ring

"Hello Baby sis, I missed you so much. How are you? Balita ko uuwi kana daw ng pilipinas?" sunod-sunod niyang tanong sa akin. Halata ngang miss na miss na niya ako. Matagal tagal na rin kasing di kami nagkikita. Hmm btw, he is my beloved brother, Kuya Jhun. We're not blood related we're just friends but he treated me as his true little sister. They've migrated in London noong 4yrs old ako. Childhood friend ko si Kuya Jhun pero nong nag-migrate sila di na ako pinapayagang lumabas dahil wala akong kasama kaya hindi na ako nakipagkaibigan kahit kanino man except lang don sa batang lalaking nagbigay sa akin ng blue rose.

"I missed you too kuya ko. I'm fine. Opo, mamayang 8:30 ang flight ko papuntang Pilipinas. Ikaw kuya? Hindi kapa ba uuwi ng Pilipinas?" sagot ko sa mga katanungan niya. Hay, sobrang miss ko na talaga ang kuya kong yun. Sana uuwi na rin siya para naman maka pag-bonding naman kami.

"Good to hear that my dear baby sis. By next week siguro uuwi na rin ako. I've been assigned by my father to manage our business in the Philippines. So pano ba 'yan? Just see you soonest." Halata ang saya sa boses niya. At 'di nga ako nag kamali. Yes, uuwi ang kuya ko.

"Yea, sure kuya. See you soonest! I need to end this call na po, I'll gotta go na. I love you and take good care of yourself ha? Mwa." Ang sweet ko sa Kuya ko and I am so clingy with him, too. I don't know why but maybe I am just too comfortable with him.

"Aw... Ang sweet naman ng Baby sis ko, if I know sa akin kalang naman ganyan. Hahaha. Oh, sige na ikaw din Baby sis. Take care also and Godbless. I love you more Baby sis. Mwa." Pag papa-alam ni kuya sabay end ng call. Hay, alam na alam talaga ni kuya.

Hay, nakakamiss talaga si Kuya jhun ko. Masayang bonding naman to pagdating sa Pilipinas. Siya lang talaga ang nakakaintindi sakin siguro di ko talaga makakaya pag mawala na siya sa buhay ko. Hindi ko kayag mabuhay pag wala si Kuya jhun. I always depend on him kasi. Sana hinding hindi niya ako iiwan sana hindi siya makahanap ng ibang babae sa buhay niya. I know nagiging selfish na ako pero ganyan eh. Dahil sa aking malalim na pag iisip na mas malalim pa sa marianas trench hindi ko namalayan na 45 minutes nalang bago ang flight ko kung kaya't umakyat na ako at kinuha ko ang mga gamit ko sa taas. Pagkatapos kung kunin ang mga dala ko ay bumaba na ako at hinanap si mommy upang maka pag paalam na. Pagdating ko ng sala ay nakita ko naman siya.

"Mom, it's already 7:45. Gotta go. Baka ma iwan pa ako ng plane." Sabi ko kay mommy sabay hanap ng mga dala ko.

"Okay baby. Take care there ha? Don't do any stupid thing huh? I love you. Don't forget to call us when you arrived." Whatever! Ang daming bilin ah. Tsk! Nakakainis. Bakit ba sila ganyan. So irritating.

"Kay payn!! Btw, where's my super duper kind father?" I ask sarcastically.

"I'm here my beloved princess. What do you need?" May pa smirk smirk pa siyang nalalaman. If I know pag ako ang nag smirk abot impyerno ang inis niya.

"Nothing. I just wanna say goodbye satan and goodbye hell." Bago ako tumalikod ay nag smirk pa ako.haha.. I know inis na inis siya. May sinabi pa nga siya kaya lang di ko na narinig kasi naka sakay na ako sa kotse.