Kızının babası olabilirmiyim?

Derin ve esrarlı denize hapsetmişti gözlerini Gençkız...

Bir yandan da karnındaki günahın pişmanlığını hissediyordu her hücresiyle...

Yanındaki küçük valizi ve üstündeki mavi hırkasından başka bir mal varlığı yoktu oysa... ha bide kocaman bir kalbi vardı yaşına tezat...

Kafasında hayalleri,kalbinde pişmanlığı,ruhunda yanlızlıği taşıyan küçücük bir Gençkız dı sadece .

Şimdiyse karşısında koskoca bir şehir vardı. Vapurun kenarında durmuş Sonbaharın soğuk rüzgârına kafa tutarcasına göz hapsine almıştı denizi. Küçük Burnu çocuklara özgü bir şirinlikle pembeleşmiş soğuktan sulanan mavi gözleri ağlıyormuş gibi bir hava katıyordu kendisine... Sarıya çalan açık kumral saçları rüzgarın etkisiyle dans ediyordu...Kalbi içinde bir cam parçası unutulmuşcasına acıyor Nefes aldıkça batıyordu sanki. Küçük bir göz yaşının minik çehresinden süzüldüğünü hissetti. Sonra sordu kendine ben bunları hak ediyormuyum?

Daha 17 yaşındaydı oysa...

Liseyi bitirecek, üniversiteye gidecek hayallerini gerćekleştirecekti daha. Fakat kader Gençkızı istanbulun soğuk rüzgarına taşımıştı İzmir'in sıcak meltemlerinden...