Dare (VhongAnne)

Chapter 4

Chapter 4: Sweetness Strikes Again :">

**

ANNE'S POV:

"At magbabalik po ang your show.."

"Your time.."

"It's Showtimeee!"

Commercial break na ngayon kaya nagpasya akong magpunta muna sa dressing room ko.

I layed on the couch and took my phone to check some notifications on Twitter.

"@superanae: Okay, may something chuchu ang VhongAnne! Kakilig sila!"

"@asdfghjkl: Oxygen please? VhongAnne naman eh!"

Konti palang yan from my 6+ million followers.

I was about to take a nap when someone came in, my boyfriend, si Vhong.

He locked the door para sigurado tas pumatong sakin. Hindi siya umupo pero yung posisyon na parang nagpu-push up siya sakin.

"V-vhong.. A-ano b-ba??" oh sh*t, why am I stuttering?! Gosh Anne, stop it!

"Wala, na-miss kasi kita eh!" sabi niya tapos hinahalik-halikan ang leeg ko.

"V-vhong mamaya na.. Baka may makakita pa satin dito." tinabig ko siya at tumayo. Inayos ko na rin ang damit. ko.

"Eto naman, hindi mabiro oh. I love you Annie!" naka-back hug siya sakin tapos hinalikan ang sa cheeks.

Humarap ako sa kanya at niyakap ang mga kamay ko sa leeg niya.

"I love you too" hinalikan ko na siya. I kissed him torridly. Hinapit niya ang bewang ko at pinasandal sa wall.

Pababa ng pababa ang mga halik niya papunta sa dibdib ko. I pulled him closer. The sensation I feel is so heavenly.

Bago pa mauwi sa kung anong kababalaghan ito XD, tinigil ko na kung anong ginagawa namin.

"V-vhong, t-tama n-naaa." i said almost breathless.

He stopped and looked at me. "I-i'm s-sorry.." dumeretso siya sa may table at sinabunutan ang sarili niya.

"ANG TANGA TANGA KO! SHIT!" sigaw niya habang naiiyak na. God I feel so pity for him.

Pinuntahan ko siya at niyakap, sobra akong naaawa not knowing kung anong nangyayari sa kanya.

"Shhh Vhong, tahan na. Wala kang kasalanan." i said while hugging him and combing his hair.

He hugged me back and begged sorry. "Anne, I'm sorry sa ginagawa ko sayo. Maski ako hindi ko inakalang magagawa ko to sayo. *sobs* Patawarin mo ko Anne, hindi ko sinasadya." he said while crying.

"No, no. Wag lang mag-sorry sakin. Wala kang kasalanan, Vhong. Ssshhhh, tama na, wag ka ng umiyak." magkayakap pa rin kami.

Kumalas ako sa yakap at tumingin sa kanya. I cupped his cheeks and gave him a smack. He looked at me with a why-did-you-do-this face.

I just smiled, wiped away his tears and hugged him again.

"I love you. Kaya okay lang 'to sakin. May trust ako sayo kaya pinauubaya ko ang sarili ko sayo." tinignan ko ulit siya. "Mahal kita. Mahal na mahal."

"M-mahal mo k-ko?" he asked tapos pinunasan yung luha niya.

"O-oo. K-kasi kaibigan kita. B-bakit?" Hindi siya naniwala sakin.

"Talaga?" he leaned on me kaya napaatras ako.

"O-oo naman." atras pa. Atras pa. Hanggang sa napa-sandal ako sa wall at sobrang lapit ng mukha ni Vhong sakin.

Tinignan niya yung lips ko. Hahalikan niya sana ako ulit kaso may kumatok.

"Shet naman oh. Daot eh!" pabulong niyang sabi.

"Narinig ko yun!"

Nag-ayos na kami tas lumabas kami at pumunta na sa stage na magka-holding hands.

**

Hi guys! Sorry kung natagalan. :) MAY PART 2 PA PO ITO! 

Fourth chapter done! 

If you liked this chapter, please do rate it from 1-10. Highest is 10 ;)

If you hated this chapter (it's okay), still rate it from 1-10. Again, highest is 10.

Just leave a comment if you want a dedication for the next chapter :)

5-10 VOTES and COMMENTS before updating. (Rating this story is counted as a comment)

And lastly, be a Fan! Follow Me! :)

Thank you so much! 

~ DAKILANGBANGS