I learned how to keep secrets of mine. Since i was 8 years old, marami nang nagtatanong sa akin kung bakit raw ang tahitahimik ko, I was just answering them, WALA LANG, DI KO RIN ALAM, UMMMM. sometimes hindi na lang ako umiimik.
Sa panahon kasi ngayon kailangan mo nang itago lahat, kasi kaunti na lang yun mga taong mapagkakatiwalaan. at dahil sa hindi ako yun tipong may lumalabas sa bibig ko kahit isang salita lang ay since childhood ko wala pa ako naging KAIBIGAN, BESTFRIEND, CLOSE FRIEND, at iba pa jan.
I'm now 16 years old, kasalukuyang nag-aaral sa Catholic Christian Academy. Actually katratransper ko lang dito galing kasi ako sa State. When i was 11 years old nilipat nila ako sa State dahil sa maraming dahilan isa na doon upang mawala ang pagkamahiyain ko pero sumuko sila after 5 years. kaya binalik nila ako dito sa pilipas at dito na mamalagi. 4th year High School. Marami na akong alam sa bansa natin pero wala akong balak na ibahagi ito sa iba.
May personal maid rin ako na binilin ng Daddy ko, ang nag-iisa kong kasama sa buhay ko. Nawala kasi ang mommy ko since alam ko nang magbigkas, hindi ko siya kilala honestly, angsabi ng lola ko may iba na raw siyang pamilya na mas mayaman sa daddy ko kaya iniwan niya daddy ko kasi yun nga mayaman ang ipinalit, ewan ko kung totoo lahat ng kwento ng lola ko isa rin siya sa delubyo ng buhay ko na hanngang ngayon tinuturuan pa rin niya si daddy kung paano maglakad, hindi ko siya gusto. Let's go back sa maid na binilin ni dad na bantayan ako, si dad kasi nasa State pa inaasikaso ang company namin na itinayo niya sa state since 5 years old ako. Mahal niya ang trabaho niya.
"silent lady, gising na baby" si yaya, yaya na ang tawag ko sa kanya dahil masmaikli itong bigkasin. She is waking me up 5:30 am na nang umaga for my 1st day sa CCA.
"Ya, it is so early pa pwede after 30 minutes, yun gisingin mo na ako. Sige po good Night. :)" sabay smily face pa ako. Masaya naman ako kaya lang pinipili ko talaga yun mga taong may magandang personalidad para makasama ko.
"DC, Bawal na yan naku baka ako mapapahamak sa dad mo." DC, Dianna Curie Javier kasi ang whole name ko pero DC na lang yun naging nickname ko sa kanila.
"ya.." tas bumangon na ako habang si yaya kunwari nagtatampo "I love you."
"Pa i love i love you ka pa jan para payagan kita naku ito.."
Ngumiti ako at niyakap ko siya.
"Sige na nga babangon na. Huwag ka nang magtampo." pasweet kong sinabi.
"so bangon na, nahanda ko na uniform mo." anyaya niya sa akin
--Fast Forward--
Right here sa tapat ng gate hindi pa ako bumababa sa sasakyan, medyo nahihiya at naninibago pa rin ako rito sa bago kong school. Mukhang mababait naman lahat ng taong nag-aaral sa school na ito pero wala pa akong nakiyang hindi tulad ko. Yun kabaliktaran ng Mayayaman, sikat ang apilyido, magarbo etc. pero ako maspipiliin kong maging simple hindi gaya nila. Hoping magkakaroon ako ng TRUE FRIEND isa lang atleast may mapagkakatiwalaan ako. Pero kung parepareho lang naman sila ng attitude, tatahimik na lang ako total ganoon naman talaga ako.
"DC." natunganga ako nang pinagmamasdan ko bago kung school sa bintana at nang bigla akong tinawag ni yaya. Parang sinasabi niyang kailangan ko ng bumaba sa sasakyan at pumasok na sa gate. "DC, late ka na girl. Faster ang paggalaw."
"Sige po.." habang bumababa ako sa sasakyan pinagmamasdan ko pa rin yun kapaligiran. Mukhang takot pa rin ako sa mga taong makakasalamuha ko.
-----------
"Ringggg.... Ringggg...."
Call Answered
"ano tol sama ka samin this night? party party! hahaha" voice from phone
"sorry tol pero hindi ako pwede ngayon."
"hahaha siguro may hang-over ka pa no?"
"siguro. sige nahihilo pa ako. next time na lang."
Call ended
Actually hindi ito ang first time na tumanggi ako sa mga barkada ko. Kasalukuyang nag-aaral ako sa Catholic Christian Academy, 4th year na. Isa ako sa mga anak ng Delos Santos, isa sa mga sikat na nagmamay-ari ng malaking kumpanya noon na ngayon ay unti unti nang nalulugi dahil sa ewan. Naibenta na nga namin ang dalawa namin sasakyan at ibang furniture dito sa bahay namin. Kwento nga nang dad ko may nagnakaw raw sa pera ng kumpanya namin, ewan ko kung paniniwalaan ko pero kita ko naman talaga naman ang yaman ko noon pero ngayon, hindi lang sa oras ako gipit pati sa budget. Pero wala pang nakakaalam na ganito na ang aming istado ayaw kong malaman ng mga kaklase ko lalo na ang mga barkada ko na minsan hindi ako nakakasama sa mga gimik nila.
Ako nga pala si Vince Kenneth Delos Santos kuya na nag-iisa kong kapatid si Leeford, 16 na ako at habang siya ay 7.
Nahihilo pa rin ako hanggang ngayon dahil sa party na aming pinuntuhan sa bahay ng kaibigan namin. Grabe ang tama ng alak sa akin. ewan ko ba.
"Anak.. wake up its already 7:06, malelate ka na." si mama na palagi pumapasok sa room upang gisingin ako sa umaga.
"Ma, 5 mins. please" nakakumot pa rin ako grabe angsakit ng ulo ko at nahihilo pa rin ako.
"You are getting late na, sige na bangon nah. go. hurry up" naku naman oh si mama badtrip rin kung minsan pero love ko yan, pero sige babangon na ako.
"ma ma ma okey okey. just let me fix myself i'm not already a baby binata na po ako 16 na at 1 year na lang magragraduate na ng highschool. sige po. i love you." pabilisan sabay kiss sa pisngi ng mama ko at agad agad dumeretso sa banyo.
Nagbihis, nagtoothbrush, nagbreakfast, inayos ang bag.... hoooo! Sobra naman ang hang-over ko may konting hilo pa rin akong nararamdaman. "Bye ma, bye dad!" At dumeretso sa bulok naming kotse na hindi ko na pinaparada sa harap ng campus namin dahil bulok na nga, "Kuya sa dati kong babaan huh?" request ko sa driver namin.
--------------
DC's POV
Pumunta na ako sa room ko kasama ko ngayon ang magiging adviser ko. Nang pagpasok ko sa room ko, pinagmamasdan ko pa rin ang lahat lahat ng nakikita ko. Pinapakilala na ako ng teacher ko...
"Good Morning Class. Meet DC Javier your new classmate she is from state."
No pansin sila parang angtatahimik nila pero i don't like the way they welcome their new classmates.
"Iha doon, may dalawang magkatabing upuan vacant yun isa at habang yun isa siguro late na naman." tinuturo sa akin kung saan ako uupo. papunta na sana ako nang biglang...
"Sorry Ma'am I'm late.." Isang lalake na late at hinihingal na pumasok sa room namin. Malamang classmate ko rin ito. Tumawa ang lahat kasi nakakatawa naman talga siya pero nanahimik na lang ako.
"Again, Mr. Delos Santos? Next time kung malelate ka ulit you better call bring your parents."
"Sige po. Sorry ulet." Sagot niya sa teacher.
[ Wait niyo na lang po yun next Chapter. On going po kase. Thanks for reading. ]
