İnşallah okulu birine zarar gelmeden bitirebilirdim.
Annem: Hey isabel yarın okulun var
Ben: yani ? erken yatmamı felan beklemiyosun herhalde.
Annem: Vampirler uyumadığı için öyle birşey demiyecektim. Çantanı hazırla.
Ah şu normal insan tavırlarına çok alışmıştım ve uyumadığımı unutmuştum. Bir an önce gece olmasını ve avlanmaya gitmek istiyorum. Tabi annemin haberi olmadan çünkü avlanmaya tek gitmeme izin vermiyor neymiş güçsüzmüşüm başka vampirler beni yenebilirmiş felan filan . Tabi ben iyi kız olup tavşan kanı içmek istemiyorum dışarı çıkıp biraz taze kan istiyorum. Yavaşça salona gittim ve annemleri televizyona dalmış gördüm fırsattan istifade edip hemen dışarıya yöneldim . Dışarda ıssız sokaklarda tek yürüyen insanlara bakıyordum ve kan kokusunu almaya başladım fakat görünürde kimse yok ? Tüm gücümle koşup insanın yanına gittim çok güzel bir yüzü vardı. Isırmaya kıyamayacağım kadar tatlıydı. Fakat kendime hakim olamadım arkasından hemen yaklaşıp tam ısıracakken sert bir yumruk yedim .
yoksa annemin dediği gibi güçsüzmüyüm ? yok artık.
sonra bana dönüp ''beni insan sanacak kadar saf mısın ?'' diye sordu.
ben ise sessizliğimi korudum ama içimden ;
vampir değil eee insanda değilim diyo ne lan bu ?
Selam yeni doğan ! ben dean dedi ve elini uzattı ben ise
İnsan değilsen nesin o zaman ? diye soru verdim.
D: Kurtadam . Sen ise acemi bir vampir dedi ve kahkaha atmaya başladı ben ise ona saldırmayı düşündüm fakat benden kat kat güçlüydü. Onu yenmem imkansızdı.
bana dönüp küçük bir tebessümle '' benden korkma ben diğerlerinden değilim'' biraz da olsa rahatladım fakat tanımadığım biri olduğu için pek güvenemedim. Onun mavi gözleri ve sarı saçları beni büyülemişti sanırım orda kendimi silktim ve kendime gelmeye çalıştım . Beni çağardı ve biraz oturmayı teklif etti ben ise ;
BEN ÇOK AÇIM ! diye bağardım ve onu orda bırakıp hastahaneye gittim tek çarem oydu. Ordan biraz beslendim tam eve dönüyordum ve yine karşıma o çıktı. Of sanırım onu seviyorum . Fakat annemin altın kurallarının ilk sırasında geliyo '' Kurtadamlarla ilişki yok'' .
EVDE _-_-_-_-
Evde gene o gereksiz ebeveyn sorgusuna çekildim. Annem her seferinde ;
Neredeydin Naptın ? sorularını bana yöneltiyordu. İç sesim ne kadar sövse de ben ''Avdaydım'' dedim. Annem '' İnsanlar onlara zar- hemen böldüm ve
'' hastahaneden aldım anne şimdi izin verirsen odamdayım '' dedim ve odama gittim.. Yarın okulum vardı ve ben kendime nasıl sahip çıkacaktım ki ? . Bütün gece bunu düşündüm veaklımda dean da vardı. NE düşüneceğimi şarşırmış bir vazıyette yarını bekliyorum.
