· Muhasebe bürosuna bayan eleman aranıyor. Bürolar zordur. Çünkü genel muhasebe öğrenebilmek için çalıştım. Neler yapmadım ki; sekreterlik, çaycılık, bulaşıkçılık, temizlikçi, yemek sorumlusu, servis elemanı… Ama işi öğrendim. Bayan olarak buralarda çalışmak bunların çoğunu kabul etmek oluyor zaten. Ben yine şanslıydım çünkü öğrendim bazı yerler onu da yapmıyor. Arkadaşım vasıtasıyla gittim yoksa şartları bildiğim için gitmezdim. Mali müşavirle mülakata başladık. Önce az mükellefi olduğundan bahsetti. Buradan maaş sana az vereceğim zaten ben çok kazanmıyorum demek istedi. Bazen vergi dairesine gidebilirsin dedi. Öğle yemeklerini ofiste yiyoruz dedi. Burada bir muhasebeci daha var o yapıyor. İlerde sizler yapacaksınız. “Ne alaka” diyemedim. “Dışardan söyleyelim” dedim müşavir dedi ki dışardan yedikleri kendisinde alerji yapıyormuş. Bu sözün üstüne ne diyeceğimi bilemedim. Yemek yapmayı bilip bilmediğimi sordu. Bilmiyorum dedim. Zaten bilmek zorunda değilim herhalde diye düşünüyordum. Peki dedim diğer eleman yapsa yemekleri bende onun yaptığı sırada onun işlerini yapsam dedim. Hayır dedi insaflı çünkü, diğer elemana tek yemek yap diyemezmiş. Daha fazla konuşmaya gerek yok dedi ve beni uğurladı. Yanlış anlaşılmasın o beni istemedi. İş saatleri, günleri ve maaş gibi şeyler dahi konuşmadık.
