Ik word wakker als ik voel dat ik helemaal nat ben, ik plak helemaal en ril van de kou. Zachtjes probeer ik mijn ogen terug open te doen, maar het licht is te fel.
"Hey, volgens mij deed ze zojuist haar ogen open!"
Ik probeer nog eens, en deze keer lukt het me net genoeg tijd om te zien dat ik ergens op een hard bed lig, met boven mij een strodak. Of zoiets.
"Ja hoor, ze is wakker."
Oeps, ze staan hier met meerdere personen rond mijn bed...
Ik probeer weer mijn ogen open te doen, en deze keer lukt het me om ze open te houden. Nieusgierig kijk ik rond, maar ik zie niemand rond mijn bed staan.
"Pfffrt, zie haar eens zoeken naar ons!" Hoor ik, en dan nog een rare lach erbij.
He wacht, die stem komt precies van boven!
Ik kijk naar boven, en jawel hoor, daar fladderen twee rare wezens die op mensen lijken, maar dan met vleugels dubbel zo groot als hun lichaam. Geen wonder dat ze niet op grond willen staan, die zullen wel zwaar wegen.
"Hoe kom ik hier?! En wat zijn jullie?!"
"Haha, juist of ze heeft nog nooit een boself gezien!"
Oke, ik ben gewoon in slaap gevallen in bad, en dit is een rare droom. Niet paniekeren, je word direct wakker.
"Boselfen, hé? En wat ben ik? Kunnen jullie me dat vertellen?"
"Haha, waar moet het naartoe met de wereld als de jeugd van tegenwoordig niet eens weet wat hij is?!"
"Ik heb geen idee."
Ik schrik, want die stem kwam van achter mij. Daar stond een wezen dat heel veel weg had van een normaal mens. En hij was bijna helemaal naakt, op een super mini onderbroek na. Die hem heel goed staat trouwens.
Wow, kijk eens aan wat een mooi wezen hier voor je staat Ly! Lekker bruin kleurtje, kijk maar goed. En zo mooi gespierd ook...
Het zit op zijn schouders, ziet er glibberig uit, heeft een lange staart, en een gesplete tong. Nee laat maar, dat is geen staart, dat is zijn lijf. EEN SLANG!!
Gillend loop ik uit het huis, zo hard dat ik alle vogels en dieren en wezens en wat dan ook allemaal verjaag uit het bos.
En dan word alles terug zwart.
«»
"Ze doet haar ogen terug open!"
Zuchtend word ik wakker, en open mijn ogen. Maar dan zit die slang recht voor mijn neus.
Gillend maak ik aanstalten om weer weg te lopen, maar ze houden mij vast.
"HAAL DIE SLANG HIER WEG!!!!!!"
"Huh waarom?" Oh gosh, dat kwam van die mooie god...
"Eh ja..." Stotter ik. Ik ben blijkbaar even mijn woorden kwijt. Raar. " Ik heb een fobie!!! Ik kan absoluut niet tegen, haal hem weg!!!" Dat is beter.
"Oh, oke dan." De god zette de slang op de grond, wat mij een sprong tot op het bed opleverde, en hij gleed weg, naar buiten.
Leuk hoor, nu durf ik niet meer naar buiten.
«Even later»
Aangezien ik mijn voet heb verstuikt toen ik hals-over-kop naar buiten rende door die slang, zit ik op Gaelin's (de god) rug. Lekker zacht vel heeft hij...
Ze willen me ergens naartoe nemen, maar waar, dat willen ze niet zeggen.
Wie weet ben ik een prinses en brengen ze me naar de koning.
JE LEEST
Two hearts
FantasyStel je voor dat je in de wereld terechtkomt waar jij ontstaan bent. En stel je voor dat dat niet de wereld is die je altijd had gedacht dat het hem was. Stel je voor dat je niet bent wie je denkt dat je bent. En stel je nu voor dat je Glynii heet...
