Ένας παλιός φίλος

Ο Καινούριος Διευθυντής

"μαμά μαμά"
"καλώς την μου ο μπαμπάς που είναι;"
"παρκάρει"
"πως ήταν το σχολείο σήμερα"
"καλά"
"τι έγινε μικρή"
"τίποτα ήρθε ο διευθυντής μαμά είναι πολύ καλός"
"ααα είδες που σου έλεγα"
"ναι μπήκε στην τάξη μας μαμά αυτό το χαρτί μου το δώσανε από το σχολείο "
" για να δω.. Α ναι η ενημέρωση γονέων.. Αύριο απόγευμα πάλι καλα"
" μωρό μου αν θες πάω εγώ "
" όχι εντάξει θα πάω κάθε χρόνο πάω "
" θα φάμε? "
" ναι ναι ήρθε η ώρα για φαΐ..

Δεν ήξερα τι μπορεί να γινόταν δεν ξέρεις πότε τι σου ξημερώνει αύριο..
Η επόμενη μέρα δεν άργησε να έρθει έκανα το καθημερινό που κάνω όπως κάθε πρωί
Το μεσημέρι πήγα εγώ να πάρω την στεφάνια από το σχολείο και γυρίσαμε σπίτι
Η μέρα πέρασε γρήγορα και έφτασε το απόγευμα ετοιμάστηκα να πάω στο σχολείο

"γειά σου Αθήνα"
"γειά σου κορίτσι τι κάνεις;
" καλά καλά ήρθα για τον μικρο"
" και εγώ για την στεφανια"
"στην τάξη θα πάμε έτσι λογικα"
" η δήλωση έλεγε στην αίθουσα εκδηλώσεων "
" α ωραια"

" καλησπέρα αγαπητοί γονείς σας ευχαριστούμε που ήρθατε θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για κάποια πράγματα που θα σας ενδιαφέρουν για τα παιδιά σας.. Πρώτα από όλα όμως να σας συστήσω τον καινούριο μας διευθυντή που αντικατεστησε τον κύριο κωστα
Ο κύριος Στέφανος Μάρκου"

Ξαφνικά ένιωσα να χάνω τον κόσμο στεγνώσουν τα χείλη μου και ένα μούδιασμα ένιωσα σε όλο μου το κορμί
Δεν γίνεται δεν μπορεί είναι αδύνατον..

" καλησπέρα σας σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την θερμή υποδοχή σας υπόσχομαι ότι θα φανώ αντάξιος των πράξεων μου όπως ο κύριος Κώστας σαν να είναι εδώ δεν θα αλλάξει τίποτα"

"Αθήνα Αθήνα είσαι καλά;"

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα όλους τους γονείς σχεδόν από πάνω μου είχα χάσει τις αισθήσεις μου

" ανοίξτε να πάρει λίγο αέρα λίγο νερό παρακαλώ τι έπαθες κορίτσι μου είσαι καλά; "

Δεν μπορούσα να μιλήσω είχα χάσει την φωνή μου
Το κορμί μου δεν έδειχνε να υπακούει
Σηκώθηκα με όσοι δύναμη είχα και έκατσα σε μια καρέκλα
"καλά είμαι μια ζαλάδα"
"έχεις φάει τίποτα; "
" μάλλον αυτό είναι Ε θα πάω σπίτι να ηρεμήσω"

" είστε καλα"

Γύρισα να δω από που ερχόταν αυτή η φωνή γύρισα και τότε τον αντίκρισα μπροστά μου δεν το ζω αυτό όνειρο είναι και θα ξυπνήσω
"εε. Ν.. Ναι.. Ναι.. Ναι καλά είμαι ευχαριστω"
Γύρισα κατευθείαν για να μην φανώ σοκαρισμένη δεν φάνηκε να με γνωρίζει..
" πάω σπίτι συγνώμη για την αναστάτωση"

Έκανα να σηκωθώ και περπάτησα λίγο με σκυμμένο το κεφάλι και τα μαλλιά μπροστά στο πρόσωπο μου πήγα μέχρι την εξοδο