თავი 1

128 9 8
                                    

ასეთი მოტყუებული და იმედგაცრუებული ცხოვრებაში არასდროს ვყოფილვარ.მან კი უბრალოდ გამანადგურა და ბოლო მომიღო.ახხ როგორ დავუჯერე ღმერთო ასე,როგორ მომექცა,როგორ არ მითხრა,რომ ასეთ ბინძურ საქმეებში იყო გარეული.ეტყობა,რომ არც ვყვარებივარ,რადგან დამიმალა ეს ამბავი და საფრთხეში ჩამაგდო.ღმერთო რა დავაშავე ასეთი?!რა გინდა ჩემგან რატო მტანჯავ?!ჯერ მშობლები წამართვი ახლა კი შეყვარებული ასე მომექცა.რამე დაგშავე ღმერთო?! მიპასუხე.

~წარსული~
- საყვარელო მე გავალ სამზარეულოში ლუდს მოვიტან კარგი - ლოყაზე სველი კოცნით დამაჯილდოვა და გავიდა.
- აჰმ,კარგი.
უცებ ჰუნას ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა.
ის არ მაძლევს უფლებას,რომ მის ტელეფონში ვიქექო,მაგრამ აქ არაა,ამიტომ ვნახავ ვინ მოწერა ვინ მიხვდება.
ყველაფერი მერჩივნა ამის ნახვას.
*შეჩემა სად ხარ? უნდა ჩავაძაღლოთ ის ნაბიჭვარო,შენ კი მაგ თავხედ სწერვასთან ერთობი?*
ამ სიტყვებმა გული საშინლად მომიკლა.
მესიჯი კიდევ მოვიდა.
*ჩავაძაღლოთ ჩქარა,ნუ აგვიანებ რა ყოველ ჯერზე.
მოკლედ აირჩიე ან ის ან ჩვენ რა*
თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა,ამ დროს კი სეჰუნი ოთახში შემოვიდა.
- ჯე..ნ..ნიი ესს მეე.
- ამიხსენი სეჰუნი ამიხსენი - ვლუღლუღები ამ სიტყვებს.
- მე ეს მინდოდა...
- ან ის ან ჩვენო,მათ ასე თქვეს.ღმერთო სეჰუნ როგორ შეგეძლო ასე?
- მე შენ აგირჩევ დამიჯერე მათ დავივიწყებ გპირდები.
- ნამდვილად ასე იზამ არ გაეკარები იმ ხალხს? - ეწვის თვალით შევხედე.
- კი გპირდები.
~1 კვირის შემდეგ~
უკვე ერთი კვირაა ჰუნას ვუთვალთვალებ ჯერჯერობით საეჭვო არაფერი ხდება,მაგრამ ვაგრძელებ რადგან აღარ მჯერა მისი.
დღეს საღამოს ჩემთან მოდის და ამ დღეს გავიგებ სანდობია თუ არა.
მალევე ჰუნაც მოვიდა.
ყალბი ღიმილით შემოვიდა,როგორც ყოველთვის.
ტელეფონი ამოვაცალე უცებ ჯიბიდან.გადავრჩი,რომ ვერ მიმიხვდა.
- ამმ,საყვარელო მე საჭირო ოთახში გავალ რა.
- კარგი.
უცებვე შევედე ტუალეტში და....
- ოო არაა ჰუნიი მოგკლავ.
პაროლი დააყენა ამ ნაბიჭვარმა.
კარები გავაღე და მისაღებში გავედი.
- რაა ვერაფერი იპოვე? - ირონიული სიცილი მომესმა,რომელიც ო სეჰუნის მიერ იყო განხორციელებული.
- ჰუნა რა გჭირს?
- არაფერი პრინცესა - ჩემსკენ სვლა დაიწყო და თან ბარბაცობდა.
- შენ რა მთვრალი ხარ?! მომშორდი საქონელო!
- აუუ,ნუ ბრაზდები ჩემო ლამაზო რა.
- მეზიზღები ფსიქოპატო საქონელო.
- გეყოფა,უკვე ყელში ამოხვედი - უკვე ყვირილი დაიწყო.
- ზედმეტები მოგდის უკვე რა და შეგიძლია წაეთრიო მათთან თუ ასეთი მნიშვნელოვანია ეს საქმე და ხალხი შენთვის მიდი გზა ხსნილია.
- ტელეფონი მომეცი და სულ მოგშორდები გპირდები აღარ გაგეკარები.
ტელეფონი მივეცი და გვერძე გავიწიე.ჰუნი კი წავიდა სამუშაოდ წავიდა ჩემგან.

My HeroWhere stories live. Discover now