Academia De Athanasia

Prologue

Prologue

“Isa, let’s go”

Tawag sakin ng aking ina habang dala dala niya ang ibang bagahe. Sumunod naman ako bitbit ang aking bear na si Resha at dumeretso sa backseat ng aming sasakyan. I took a one last glance sa lumang bahay namin at kumawala ng isang malalim na buntong hininga.

Hindi ko ma intindihan ang aking nadarama ngayon, ito ang unang karanasan kong mag travel sa ibang lugar, I’ve been always stuck in this town. Kahit sa fieldtrips eh hindi nga ako nakakasama, sa pangangamba ng aking ina sa mga bampira.

Yes you heard it right, Vampires. Normal na lamang ito dito, so when I say normal. Normal na rin ang patayan ng mga bampira sa mga tao. Sa newspapers, tv at radio. Unfortunately—or fortunately, I’ve never seen one.

Curios nga ako kung ano ang mga hitsura nila. Mukha rin ba silang tao? Kahit sa tv lang hindi ko alam ang totoo nilang hitsura. Kung katulad ba sila ng mga bampira sa twilight o ano. Sabi nga nila, minsan nakikihalubilo rin daw sila sa ibang tao, araw araw.

Sabi ni mommy hindi naman lahat sa kanila ay masasama, and maybe that’s why the society accepted them like normal people. Kasi tulad natin, may mga masasama ding tao.

Sa lugar kasi namin walang bampira doon, o baka meron, hindi ko lang nakikita. Gusto ko ring makakita ng mga isa sa kanila, gusto kong malaman kung saan sila galing, bakit sila nagkaganyan.

“We’re here”

Hindi ko na namalayan, nandito na pala kami sa isang town, town na parang napapalibutan ng mga matatas na kahoy. Parang isang town na nasa ginta ng kagubatan. Pero maganda, may mga malalaki at magarbong bahay na victorian style ang aming mga nadaanan.

Napatingin ako kay daddy nang bigla siyang nag salita. “Welcome to Athanasia, Isa” …..