CHAPTER TWO
Mark's POV
Thanks to God! Malapit na din kami sa bagong bahay na lilipatan namin but before that dadaan muna kami sa Mall para bumili ng coffee sa starbucks.
Mula dito sa loob ng kotse natatanaw ko na malapit na kami sa isang Mall at doon na ata ako bibili ng coffee.
"Maaaa! Maaaa! Dito na tayo sa Mall bili muna ako ng coffee sa Starbucks para mawala yang antok mo at magising yang diwa mo" Sabi ko kay Mama habang ginigising ko sya. Nakatulog na kasi sya sa Byahe eh sobrang antok na rin siguro kaya nakatulog sya at pagod sa trabaho.
Tumango naman agad si mama kaya bumaba na ko sa kotse.Nagpaalam din ako kay Manong nabibili muna ako ng coffee namin.
Pagpasok ko palang sa Mall nakatingin na akin mga mata ng mga babae, tss hanggang dito ba naman sa Manila ganyan ang impact ko sa mga babae. tss -_- Banas!
Ayun nga naglakad na ako papuntang Starbucks, actually hinahanap ko palang hahaha. Pano kakapunta ko palang sa Mall na 'to kaya hindi ko alam kung saang part ang Starbucks nila, nakakahiya namang magtanung. Pero ayoko na magtagal e kaya nagtanung na ako sa babaeng dadaan.
"Ahh, Miss, pwede magtanung?"
Mukhang mali ako ng napagtanungan ah! Type pa ata ako nito tss wala akong panahon sa ganito eh.
"Uh-Aaaah--Eee---" Paputol-putol na sabi nitong babae.
"Miss, ano san yung Starbucks? Sorry.nagmamadali kasi ako eh"
"Aaaaaaah---"
Napatingin agad ako sa bandang kanan ng mall at yun nakita ko yung starbucks.
"Okay Miss salamat ah nakita ko na"
Pumunta na agad ako sa Starbucks para mag-order ng 3 coffe, iniwan ko ng nakatulala yung babae. Hindi naman ako ganito sa mga babae dun sa pinanggalingan ko eh i just that pagod ako at sobrang pagod ako kaya naganun ko sya. Mabait ako a mga babae I respect them and treat them good kasi inaalala ko yung Mama ko sa tuwing may nasasaktan kasi babae din sya eh!
Nag oreder na ako ng coffee for three sakin, kay mama at sa driver. Alam ko kasi na pagod na din si Manong Red e kaya binilhan ko na rin sya.
Naglalakad na ako palabas ng Starbucks ng tumawag si mama kaya kinuha ko yung cellphone ko without looking sa dinadaanan ko. Sasagutin ko na sana yung tawag ni mama ng ....
"What the heck?! Are you blind ha Mister?" Naknang angel. May nakababa na palang angel ngayon mula sa langit ang ganda niya grabe pero mukhang may ugali 'tong Angel na to.
Nang makabawi ako a pagkagulat dahil ang ganda niya talaga. Ayun, pinunasan ko yung dress nya ng panyong dala ko buti nalang may dala akong scraf ngayon kaya may ipapangpunas ako sa kanya.
"Sorry Miss, hindi ko sadya hindi kita napansin kasi may tumawag lang sakin e. sorry talaga. I do not deliberately mean to destroy your day and your dress. Sorry , Again" -Sabi ko sa Angel na nasa harapan ko. Pero mukhang galit na galit siya eh!
"SORRY? HA? Sa sorry mong yan sa tingin mo mababawi mo 'tong nangyari sa dress ko at ang pagsira ng araw ko?! HA?" Sigaw ng babae na natapunan ko nakuuu kakalipat pa lang namin dito sa manali may nakabangga agad ako at mukhang spoiled brat pa 'tong nakabangga ko. Pero ano naman basta ang ganda pa din niya kahit na sinigawan niya ko.
"Anne? Anong nangyari sayo bakit ganyan yang dress mo? What happened? At sino yang nagpupunas ng dress mo?" Sabi bigla ng isang babae na maganda for sure kaibigan nya 'to at may kasama pa ding isang babae.
