Kardeşimle beraber dışarı çıktık .hava çok sıcaktı.tabikide ben beyaz zımbalı mini şort üstümde salaş toz pembe t-shirt altımda pembe vanslarla birlikte çok cool olmuştummm.kardeşimden biraz uzaklaştım.sahile doğru indim herkez sevgilileriyle beraber el ele kol kola geziniyolardı ben ise forever aloneydimm.
evet zaten bn hep böyleydim.hep ezik hep forever alone falan. ben kendi alemimde takılırken taş bi çocuk gelip bana çarptı.ve elimdeki telefon yere 7
uçarak kırıldı (iphone 5 c).hssktr bab sıççak ağzıma.
-"ya sen napıyosun insan biraz önüne bakar dicemde kusura bakma insan dedim.. " dediğimde cesaretim tavan yapmıştı. normalde utangaç olan elif şimdi egosu tavan yapmış bir ergen gibiydiii..
-ben..ben... şey ben çok özür dilerim.parasını öderim ....
-tamam ya ozr dilerim.aniden fazla tepki verdim .parayı ödemenede gerek yok bu arada ben elif..
-bende kaan .sahilde biraz yürümek istermisin ??
-"peki" dedim sakince.çocuk çok taştı.acaba beni beğeniyormuydu.yok lan beğencek başka kızmı yok. iç sesimle kavga ederken kaanın bana seslendiğini fark ettim....
