Otursam mı diyor insan şu manzarayı bakıp saatlerce ağlasam. Anlatsam buraya gelenlere buraların aslında hiç güzel olmadığını. Ayağa kalkıp dolaşsam mı diyor insan. Dolaşsam da buralar nasıl güzel gezilir anlatsam.
Ben, son adım...
Ben insanların her zaman bana geldikten sonra, dönüşü olmayan o dünyaya atılan son adımım. Farklı hayatlardan farklı boyutlara geçerken atılan son adımım.
Ben, son nefesim...
Bazen son gözyaşlarıyla seviştim, bazen küçük bir tebessümden sonra geldim. Söylenmesi gereken sözleri yarıda kestim. Bana hep acele ettiğimi söylediler. Aslında geç kalan onlardı bilmediler. Çok acıların sebebi oldum ama kalkıpta diyemedim "Koskoca bir ömür ne yaptın be adam!"
Ben son öpücüğüm...
Nice ayrılıklar gördüm her defasında bu son deyip birbirini yüzlerce kez öpen nice sevgililer. Hep beni boş yere çağırdılar.
Başını kaldırda bak şuraya. Bak! onlar son insanlar, onlar beni çağıranlar. Sorsan hiç biri çağırmadı beni. Gelen hep ben oldum onları yarıda bırakan hep bendim. Onlar benciller. Duyguyu sadece kendilerinde sandılar. Sanki bir tek onlar acı çektiler. Şimdi olmasi gerektiği yerdeler. Sorsan onları ben öldürdüm sorsan katilleri bendim . Ben ölümdüm. Onlar, öldürdüm sandılar ben onları uyandırdım anlamadılar.
