Lost

Part 2

P.o.v Laura

We zitten bij Lisa thuis ons klaar te maken voor het feestje, als je het uberhaupt een feestje kunt noemen dan. Lisa stond erop dat ik een jurkje droeg, echt waar ze zeurde zo lang aan mijn hoofd dat ik uiteindelijk maar heb toegestemd. Ik ben nu bezig met mijn make-up, terwijl Lisa mijn haar krult. "Klein vraagje hè? Waarom moet ik er eigenlijk zo mooi uit zien? Het is maar een chillsessie bij Justin thuis. Hij zou waarschijnlijk zo dronken zijn dat hij mij niet eens herkent en-" "Oh dus je geeft toe dat je het belangrijk vindt wat Justin van je uiterlijk vindt." "Nee natuurlijk niet, ik zie er in het algemeen gewoon graag goed uit." zucht ik. "Jaja." "En niet alsof het hét feest van het jaar is of iets dergelijks..." ga ik verder. "Laura!" roept Lisa waardoor ik schrik en uitschiet met mijn eyeliner. "Je hebt het wel over Justin de Wit en Levi Brooks." roept ze er verontwaardigd achteraan. "So...? Het is niet alsof zij de belangrijkste ter wereld zijn." Ze kijkt me geschokt aan. "Echt waar Lies, doe niet zo gestresst. Als Levi je niet leuk vindt om wie je bent, is hij het niet waard." "Dankje. Maar toch gaan we heen en we gaan hem slayen ook." Ik lach maar ga dan toch door met mijn make up.  Lisa is ondertussen klaar met mijn haar en nu gaat zij haar make up doen terwijl ik haar haren invlecht.  Ik doe het verkeerd om, zodat hij er bovenop ligt.  Daarna trek ik de plukjes wat los en dan ben ik klaar. Lisa is al klaar met haar make up. We trekken onze jurkjes aan. Ik pak mijn tasje en doe mijn mobiel daarin. "Kunnen we gaan?" vraag ik. "Ja." 

-
Als we de straat van Justin in lopen horen we het lawaai al. Eenmaal binnen ruik je gelijk de drank. "Ik ga wat drinken halen ga je mee?" "J-" wil ik antwoorden. "Dames, wat zien jullie er prachtig uit, zoals altijd." zegt Justin met een knipoog. Ik rol met mijn ogen. "De bar is daar, als je je naam zegt krijg je 2 drankjes gratis." knipoogt hij weer.  "Fijn!" lach ik nep. "Kom, Lisa dan gaan we drank halen." Ik weet niet waarom ik ineens zo bitchy doe, dat durfde ik nooit. Als we bij de bar aankomen zit de barman Lisa uitgebreid te bekijken. "Uhm, hallo? Mogen wij twee cola malibu dankjewel." zeg ik arrogant. "Naam." "Laura Winter." "Aha, hier heb je je eerste drankje gratis. Maar voor een klein fooitje wil ik je nog wel meer gratis geven hoor!" en weer een knipoog. Wat hebben mensen vanavond? "Uh nee dankje." zeg ik. "Lau kom mee dan doen we truth or dare." zegt Lisa terwijl ze me al meetrekt. (A/N voor diegene die het niet weten, truth or dare is een soort van waarheid durven of doen) 
Ik ga zitten in het kringetje die er is samengesteld rond een salontafel met allerlei hapjes. Ik zit naast een jongen die ik niet ken, maar al gauw staat de jongen bang op en komt Justin naast me zitten. Leuk! Not. "Ik begin." zegt Justin zelfverzekerd. "Truth or dare aan Laura." Ik verslik me in mijn drankje. Als ik uitgehoest ben, zeg ik: "Truth." Ik hoor van verschillende kanten dat ik niet zo saai moet doen. "We beginnen rustig aan." zeg ik er achteraan. "Goed, truth voor Laura dus. Hoeveel vriendjes heb je gehad?" vraagt Justin rustig. Het zweet breekt me uit. Wat moet ik hierop antwoorden? Als ik zeg dat ik nog geen vriendje heb gehad, vinden ze me vast saai en preuts, maar als ik heel veel zeg, vinden ze me vast een slet ofzo. "Nou, je weet wel..." zeg ik nerveus. "Uh, gewoon, een paar..." "Nee nee, preciese aantal graag." plaagt Justin met zo'n nare grijs op zijn gezicht. "Desnoods zijn het gewoon jongens waarmee je hebt gezoend ofzo?" zegt hij nogsteeds met zo'n grijns. 

P.o.v Justin 

Ik weet eigenlijk niet waarom ik zo nieuwsgierig ben hiernaar. Jaloers? Dat zeker niet, denk ik. Maar ik wil nog steeds antwoord. "Dus, Laura, zeg het maar hoor, zo erg is de vraag toch niet?" grijns ik. Waarom ben ik ook zo'n klootzak? "Uh, je weet wel, uhm eigenlijk tel ik ze niet..." zegt ze onzeker. Waarom is ze zo onzeker over zichzelf? Ze is prachtig - Ho stop, waarom denk ik dit? Ze is lekker, voor een nachtje. Niet mooi, lekker. "Laat haar nou maar. Ze weet het niet, dat is haar antwoord. Ze telt ze niet dus ze weet het niet. Kunnen we verder?" hoor ik Lisa zeggen. Laura schiet haar een dankbare blik toe. "Goed, goed... Laura jij bent." zeg ik. Daarna sta ik op om nog wat te drinken te halen. 

P.o.v Laura 

God zij dank gaat hij er niet verder op in. Lisa heeft me echt gered. Hij is weggelopen, ik denk om drinken te halen. Ik kijk naar een meisje met roze haar. Ze heeft een paar piercings, en ik moet zeggen, ze is best mooi. "Ik uh.. weet je naam niet?" vraag ik voorzichtig. "Anna, maar doe maar dare." Shit! Nu moet ik wat bedenken. "Drink die fles helemaal leeg, in een keer." zeg ik dan, zelfverzekerder dan zou moeten, terwijl ik naar een bijna volle fles wijs. Ze pakt hem, drinkt hem in een keer leeg, en iets in me zegt dat ze dat vaker heeft gedaan. "Goed, dat was het? Easy! Levi, truth or dare?" Levi antwoord met dare. "Zoen die chick daar." Ze wijst naar Lisa. Lisa's ogen worden groot. Ze wordt langzaam rood. "Oké!" roept Levi enthousiast. Ja die heeft al flink wat op, wat het voor Lisa alleen maar moeilijker maakt, omdat hij het morgen dan al weer vergeten is. "Kom! Kom op mijn schoot." zegt hij met dubbele tong. "Oh ja, hij moet 5 minuten duren!" roept Anna geamuseerd. Ik zie Lisa geschokt kijken maar toch opstaan. Ze gaat iet wat twijfelachtig op zijn schoot zitten, met een been aan iedere kant. 

P.o.v Lisa

Niet te geloven dat ik dit ga doen. Hij is het morgen weer vergeten, maar voor mij betekend dit heel veel. Levi legt zijn handen op mijn heupen. Hij komt dichterbij en ik leg mijn handen in zijn nek. Gaat het nu echt gebeuren? Voor ik het weet, voel ik zijn lippen op die van mij. Langzaamaan verdiept hij de kus. Zijn handen glijden naar mijn kont en blijven daar rusten. Mijn handen zitten in zijn haar. Hij bijt zachtjes op mijn lip en ik open mijn mond. Onze tongen draaien rond elkaar, en ik moet zeggen, dit is het beste gevoel wat ik ooit heb gehad. Jammer genoeg is hij het morgen weer vergeten en zit ik met een rotgevoel. Ik geniet nog even van het moment. Ik voel iets onder me, maar ik negeer het. Daarna roept Anna dat de tijd om is. Ik trek me langzaam weg, en besef ook meteen wat ik onder me voel. Ik word langzaam aan rood. Heb ik hem nou...? Oh mijn god. Ik wil opstaan maar Levi trekt me terug. "Blijf!" zegt hij. "Ik wil niet dat je gaat." Het komt er uit met een dubbele tong maar ik versta hem duidelijk. Ik kijk Laura met een vage blik aan en ze mimet met haar mond: "We moeten praten straks." Ik knik en geniet nog even na. 

(A/N zoo dit stukje heeft zo'n 1200 woorden (iets meer). Ik hoop dat jullie het leuk vonden, en ik vond de kus wel heel schattig, al zeg ik het zelf. 
En ik had gezegd niet te updaten voordat ik het af had, maar daar is dus niks van gekomen hahha.. geniet! xx)