Ch.1 : Alone

19 0 0
                                    

Oh yeah...    I'm so bored.. listening to our lesson about history. Eiiihhh sa wala rin namang pumapansin sa akin. Eh bat nga naman ba nila papansinin ang isang tulad ko? Anu naman kaya mapapag-usapan namin sakaling kausapin nila ako.  Halos wala naman akong alam about dun sa mga Bias kuno nila... Aysssst. Siopao!  Makapag-drawing na lang... at least this way na eexpress ko pa talent ko. Guhit... Guhit... bura... guhit.. bura.... guhit... bura... ayttsss.... Waaaahhh wala talaga ako sa mood gumawa ng kung ano!!!! gusto ko na matulog!   kaso di ko ugali matulog sa klase., eeeh kahit papano may na aabsorb yung utak ko kahit nag do-drawing.. mabait na ko sa lagay na 'to!!! xD    Kamot ulo tuloy!!!

"yes, Mr. Vesta? Do you have any question?" sabi ni maam terrorist.    >___<  hala ay anu ba naman kasi.... "Aah wala po maam hehehe.. sige po tuloy nyu lang... =___=  tssss Matignan nga yung relo ko???bat ang tagal naman mag-dismiss???  HANUBAYAN!!!  =_______________________=   bat ang tagal ng oras.. bagot na ko.

And after a minute xD ....   Grrrrrrrrrrrrrrrrrggggggggghhhhhhh!!! Waaahhh yoko na gutom na ko! 

x____x pudpod na yung takip ng ballpen ko kakahintay!!! Nyemas nga naman oooh! Eh sa gutom na ako.. inaantok at bored??? jusme... i-dismiss mo na mr. author!!!!

a 1 a 2 a 3 .... Booooggggssshhh...   Awwwwwwtttss. >////<   

Enebenemeng kamalasan to!!!!!      Head shot!!!! pisti! san ba nanggaling tong bola eeeeh.   kainis!!!

Eeeehhh bakit kasi sa dulo lagi naka pwesto yung mga bidang nag-eemote??? aber??

anung ka ek-ekan to??  Sa tabi ng bintana?? Naman baguhin mo naman yan! hahaha...

*try mo mag-emote sa front sit! dali!!! Nang mabigwasan ka ng teacher mo! lols xD

Ohhh sige shoooo... shoo.. haha

*Ok po... Etttoooo na nga eeehhh aalis na eee :3

Anssssshhhhhaaaaakeeeeeetttt!!!! pramis!!! >//////<   nagkabukol yata!

"Are you alright Mr. Vesta?" sabi ng nagaalalang si maam terrorist. Nakng... mukha ba kong ok? tamaan ka kaya ng baseball ball? Eh bat kasi my naglalaro eeeh wala namang P.E ngayon???

"Uy.., Okey kalang? mukhang masakit talaga yung pagkakatama sayo nung bola aah..." ~yaness

"oo nga eeh... naalog yata yung utak ko? haha" ... ~ ako  

buti pa tong babaeng to... kahit papaano sincere...  yung iba kong classmate??? NGA-NGA! pigil-tawa.. siomai nga naman. ako pa tinamaan..  aaarrggghhh..

pinulot ko yung bola sa sahig.... nung papayuko na ako.., nanlabo yung paningin ko., at medyo nahihilo na ako .... tsss .. pagkahuha ko dun sa bola... saktong dumating yung isang estudyante..,

"maam... excuse po., my bola po bang pumas...."  O__O

napatingin si kuya sa side ko at nakita yung bola sa kamay ko.

yeah.., =_= 

"Naku... sorry di ko sinasadya!" sabi ni kuyang pahamak >.<

"Ok lang di naman gaano kasakit"    though medyo hilo-hilo na ako. Pinaabot ko na lang sa kaklase ko yung bola ng baseball...saka umalis yung mokong!

magre-resume class na sana kasobiglang  KKRRRRRIIIINNNGGGGG!!! ay??? di ko ba nasabi na last subject? Lols hahaha.... So yep. Save by the bell Uwian na namin...  nilagay ko na lahat ng gamit ko sa loob ng bag ko at naglakad na palabas ng room. nauna na akong lumabas... eeeehhhh gutom na ako!!!

gusto ko na umuwi...

hep hep! (Horray!!! <~ si author epal)

dae ko napansin!!! umpisang-umpisa ang malas >____< kawawa naman ako dito sa kwento ni mr. Author!!! hustisya nasaan? hahaha

So bago pa ako dumaldal ng pagkahaba-haba.... I just want to introduce myself. 

Ako si Mack Kyler Vesta... isang third year high school dito sa isang exclusive school para sa mga taong may topak! hahaha...   Nope... I'm studying at Bloodline University.... at kung itatanung nyo kung bakit Bloodline University ang pangalan nyan.... Hindi ko rin alam....    most of the students that are studying here ay may mga kaya! More likely mga 1st class family. ang problema nga lang..., kadalasan mahahangin at mayayabang.... ung iba sobra kung makapang-lait. So ganun talaga...

I'm 15 years old., gwapo slash nerd slash creative slash weirdo      So alam nyu na!!! medyo may katangkaran, maputi at malaman. =____=   sa pagitan kasi ng normal at chubby yung body type ko lam mo yun??? hahaha.... Isa pa pala may pagka-bipolar ako sa di malamang kadahilanan parehas kami mni Mr. Author! namana ko lang talaga....

ok back to the story...... Lols

So yun nga nakauwi na ako..., nakakain, naligo at saka nahiga sa kwarto..., tas nagising, natulog, nagising ulit at boooommmm..!!!! pinagpapalo yung unan sa mukha!!! 

"Ay sheettteeee bat di ako makatulog!"     @___@ anung oras na! Susme may pasok pa ako bukas.....

and bigla ko na lang naalala.

I get my notebook and my ballpen. I'm fond of writing. I usually wrote things that I observe in my surrounding. Hilig ko isulat yung madalas ko mapansin sa paligid .... nagbibigay ako ng mga ideas at pananaw ko about sa specific event or what.... natutuwa ako sa pagsusulat tungkol sa paligid ko.... I also write something about me! About Friendship,. About reality....

Siguro marami akong nakakasalamuha sa araw-araw.... sa simpleng paglalakad lang sa daan. mapapansin mo yung iba't ibang expression nila... may nakangiti.... nakatawa.... umiiyak...    pero sa likod ng mga iyon sino nga ba sila....???

lagi kong iniisi kung naka-maskara ba sila para matago yung tunay na sila... para matago yung tunay nilang nararamdaman..... Nakikisakay lang ba sila sa mga nakapaligid sa kanila?

Kasi ako ganon. Bat ang hirap magtiwala... pakiramdam ko nag-iisa lang ako. And I don't even believe friendship especially the Best Friend thingy. Naggagamitan lang silang lahat.... kaibigan ka kasi may kailangan sila sa iyo. Or sadyang wala lang sila makausap. Tumatawa sila pag nakaharap.... pero pag nakatalikod na nagsisiraan. Kung magkaibigan sila... Hindi nila makakalimutan ang isa't isa.

**********************

Ui kyler sasama ka ba sa mama mo?

Sama ka ha???  laro ulit tayo...

..

Hello!!!   tara dun tayo!  laro tayo dun!!! ~kaibigan ko

Naging busy parents ko... naging hobby ko na yung pagtawag sa telephone,.. sa kaibigan ko kaso lumipat sila... after ilang years... nagkita-kita ulit kami... kaso hindi na gaya ng dati.... parang hindi magkakakilala..    bakit ganun??? anung nagyari???    gusto ko sila kausapin kaso nahihiya ako... nakikita nila ako kaso hindi nila ako pinapansin.... hindi man lang niala ako kinamusta o kinausap parang wala lang ako sa paningin nila...

And I hate that feeling! Feeling betrayed or what...

madalas ako tahimik...   madalas maglaro mag-isa. gusto ko lang maglaro sa sulok... ayoko lumabas. when I was in kinder... tahimik ako... tumatawa naman kahit papano... my nakakausap kaso hindi na gaya ng dati.   Minsan nasabihan ako ni mama dahil sa comment ng teacher ko sa akin. lagi daw kasi akong nakamaktol.... makasimangot or what... nasanay na ako sa ganito.... Hanggang sa paglaki ko... parang galit or what... serious face daw ako.., though pinipilit ko ngumiti...   pinaglihi daw ba ako sa sama ng loob?? 

Ang hirap magtiwala eeeeehhhh... ayoko ang naiiwan...

******************

After ko isulat yung mga nangyari sa araw na to.... sa wakas nakaramdam din ako ng antok... kahit na ganun ang nangyari pasalamat pa rin ako at may isang taong concern sa akin.   Salamat kay Yaness.

wwwooooooooooaaaahhhhhh!!! ^___~

nakaramdam din ng antok!!! salamat at dinalaw din ng antok... maaga pa pasok ko bukas eeeh...

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 28, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Bheixtfriends!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon