DISCLAIMER: This story is based from real life story of the author. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
--*--*--*--
Ako nga pala si Ragne Vince Santos, 14 yrs old. 3rd year high school sa isang public school dito sa isang probinsya sa gitnang luzon. Isa lang akong average looking teenager di tulad ng mga nababasa niyong tipong boy next door, maganda din naman ang pangagnatawan ko since batak sa trabahong bahay tulad ng pag iigib at pag sisibak ng kahoy, isa pa kadete ako sa C.A.T. sa school. Bata pa lang ako ay alam ko ng kakaiba ako sa mga batang lalaking kalaro at mga pinsan ko. Nagsimula ito nung akoy mamolestya ng tiyuhin ko nung ako ay grade 2 palang sa elementary nung akoy 7 taon pa lamang.
Si Jeffrey, 19 yrs old, may tangkad na 5'8, matipuno ang pangangatawan, 3rd year college sa katabing bayan ng aming Lugar sa kursong Secondary Education. Nagkakilala kami ni Jeff sa text.
UNANG PAGKIKITA
Sa simbahan sa sentro ng aming bayan namin napagkasunduang magkita isang linggo ng umaga para magsimba. Sa unang pagkakita ko pa lang sa kanya ang lakas na ng kabog ng dibdib ko at nagkacrush na agad ako sa kanya. Nakita ko syang nakatayo malapit sa may pintuan ng simbahan, mag-isa. Nalaman kong siya yun base sa diskripsyon nya sakin. Nakasuot sya ng dark green body fit na shirt na tinernuhan ng maong pants at rubber shoes. Astig, hanep sa porma, pangmodelo ang dating, yan ang mga salitang nasabi ko sa sarili ko. Suot ko nama'y ang paborito kong fit na white polo shirt, nakalight brown pants na di na umabot sa sakong at puting sapatos na din, ito din kasi ang madalas kong suot tuwing magsisima. Di man ako kagwapuhan ngunit di rin naman ako pahuhuli pagdating sa pagdadala ng damit. Pagkakitang-pagkakita niya pa lang sakin ay agad na niya kong kinawayan. Lumapit naman ako at nagpakilala sa kanya.
"Good morning dude", ang bati niya sakin. Jeffrey nga pala, pero call me Jeff na lang.
"Good morning din", ganting bati ko sa kanya. Arvie nga pala, sagot ko sabay abot sa nakalahad niyang palad.
Ramdam ko ang init ng kanyang palad habang magkalapat ang aming mga kamay, tila isa itong kuryenteng gumapang sa aking buong katawan at nagpatayo sa aking mga balahibo, agad ko naman binawi ang aking mga kamay. Ngumiti siya sakin. Kiming napangiti naman ako sabay yuko. Nagyaya na syang pumasok sa loob ng simbahan. Habang naglalakad ay nakaakbay naman siya sa akin na animoy matagal na kaming magkakilala, di tuloy maiwasang magtayuan ulit ang balahibo ko sa katawan partikular na saking batok, para kong gininaw na ewan.
Magkatabi kami sa paborito kong pwestong upuan ngunit wala kaming kibuang dalawa. Di rin maiwasang magdikit ang aming mga braso tuwing ako o siya'y gagalaw. Nagumpisa ang misa. Di ko maiwasang mapasulyap sa kanya paminsan-minsan, ganon din naman siya. May mga pagkakataon pa ngang sabay kaming mapapalingon at magtatama ang aming paningin, nginingitian niya ko ng pagtamis-tamis. Noon ko lang din napansin ang kanyang biloy sa kanang pisngi niya. Ang sarap pagmasdan ng kanyang mukha tuwing siya'y nakangiti. Lumalabas din ang kanyang pantay pantay at mapupuitng ngipin, at ang kanyang labi, manipis na mamula-mula, halatang hindi naninigarilyo. Ganon ang set up namin hanggang sa matapos ang misa.
Nagyaya siyang kumain muna at mamasyal pagkalabas namin ng simbahan. Di naman ako tumanggi. Nagpunta kami sa malapit na mall. Kumain kami sa isang fastfood. Habang kumakain ay wala pa rin kaming imikan, subalit tuwing magkakatinginan kami ay ngiti lang palagi ang makikita mo sa kanyang mga labi at mga mata. Maya-maya mukhang hindi siya naktiis at nagsalita.
"Ayos ka lang ba? Bakit antahimik mo? tanong niya.
Nginitian ko siya ng alanganin. "ok naman ako, di lang ako sanay sa ganito. Di pa din naman kasi tayo masyadong magkakilala eh, medyo nahihiya pa ko saka tahimik lang talaga ko in person" sagot ko
