Love Will Lead You Back

(1)

SEF'S POV

"Sef, dali!" Bigay niya ng notebook sa'kin.

1st year high school, and it's Math time. Yes math! The subject that I hated the most.

the subject that makes my life like living hell. Char! medyo exaggerated lang ako roon miserable lang hehehe.

Don't mind me, pero aminin! most of us hate talaga ang math at isa ako roon. I don't know, kahit anong aral ko kasi talagang 'di ko siya maintindihan kaya ayon! nga-nga talaga ako sa subject  na 'to pero buti na lang...

(Back to the story)

Napatingin ako kay Charles. Medyo nanginginig pa ako. Ako kasi yung tinawag ni ma'am na sumagot sa board.

Since hindi ko ito favorite subject, hindi ako nag papay attention dito kaya wala akong natututunan. Malas ko lang talagang nasaktuhan pa na ang adviser namin math teacher and isa sa pinaka terror sa lahat.

Napalunok ako sabay tingin sa kaniya,

Ngumiti lang siya at nagsignal na merong sagot sa notebook niya.

Kaya naman kinuha ko ito at agad na pumunta sa harapan, Tinignan ko agad ang hawak ko, at totoo ngang may sagot ito kaya naman bago magsulat sa board ay napalingon muna ako kay Charles.

Natitigan ko na naman ang maaliwalas at maamo niyang mukha, nakangiti na parang isang anghel at napansin kong bumuka ang kaniyang bibig at nagsabi ng pabulong ng

"Kaya mo yan sef" basa ng kaniyang bibig sabay ngiti.

Hanggang sa...

"Ms. Persefhany Rodriguez, ano na? Ikaw nalang ang hindi pa sumasagot." Sigaw ng teacher namin.

Agad kong binaling ang tingin ko sa black board at agad na sumagot.

Nawala ang nginig at takot ko kasi alam kong tama naman ang sagot ni Charles dahil masasabi kong isa siya sa mga matatalino sa math sa class room.

Besides, Top 3 nga ito samantalang ako ay top 7 lang dahil laging math ang humuhugot sa'kin pababa pero dahil na rin sa tulong niya nakakapasa ako lagi.

Nilapag ko na ang chalk at bumalik na sa inuupuan ko.

Sabay namang sabi ng teacher namin na ito raw ay tama. Hay salamat at hindi napahiya!!!

"Sabi sa'yo eh, kaya mo." ani niya.

"Thanks to you." sabi ko naman.

Simula grade 3 hanggang ngayon magkaklase kami ni Charles.
Siya ang lagi kong ka seat mate kaya naman naka close ko siya. Mas lalo pa kaming naging close nung nalaman niya na weakness ko ang Math na siya namang paborito niya.

Nung grade 5, naging tutor ko siya. Kaya naman lagi kaming mag kasama hanggang sa nakasanayan na, nagsasabay na ring umuwi at mag recess. Naging parang best friend ko na siya pero hindi, dahil meron talaga akong best friend na iba at 'yun ay si Ace.

"Ace!" sigaw namin ni Charles ng makita namin ito.

Lumapit kami ni Charles sakaniya. Sakto nun recess at kumakain kami.

"Oy." Sabay high five niya kay Charles. "Hindi talaga kayo mapaghiwalay no?" Dugtong niya sabay tawa.

"Syiempre alam mo namang kailangan ako neto e. "Pagbibiro naman ni Charles kasabay ng pagakbay sa'kin at kuskos sa ulo ko. Napangiti nalang ako.

"Nako, nako delikado to. Baka kayo na magkatuluyan niyan ah. Yieeee." Sabay kiliti samin ni Ace.

"Baliw ka talaga. Hahahahaha bata pa kami no bawal pa." Ani ko naman.