Ken je dat gevoel, dat je je helemaal alleen voelt op de wereld?
Dat gevoel, dat er niemand echt voor je is wanneer je het nodig hebt.
Ken je dat gevoel, dat je iemand ontmoet en later het iemand is die je ooit kende?
Dat gevoel, dat als je alleen bent in je kamer, en je naar buiten kijkt,
urenlang zonder wat te zeggen, en gewoon alle woorden die er tegen je gezegt zijn inneens allemaal naar boven komen.
Ken je dat gevoel, dat je zou willen weten hoe het leven eruit zou zien als je er niet meer was?
Dat gevoel, dat iedereen liegt, bedriegt en beloftes niet na komt.
Ken je dat gevoel dat, dat je maar blijft rennen maar er geen einde aan komt?
Dat gevoel, dat je voor iets vecht maar niet weet waarvoor.
Ken dat gevoel dat, dat je niet begrijpt hoe iemand zo gelukkig kan zijn als het leven vol tegenslagen zit?
Dat gevoel, dat als je wekker afgaat en denkt weer een nieuwe kut dag.
Ken je dat gevoel, dat er toch niemand echt naar je luistert?
Dat gevoel, dat je maar aan 1 ding denkt als je thuis komt naar weer een zware dag.
Ken je dat gevoel dat je op school je voordoet als een zeker, vrolijk meisje, maar je eigenlijk een muur om je heen hebt gebouwd?
Dat gevoel, dat je je realiseert wie contact blijven houden en wie niks van zich laten horen.
Ken je dat gevoel, dat je wel de hele dag kan huilen?
Dat gevoel, dat je al je gevoelens aan niemand laat zien, behalve jezelf.
Ken je dat gevoel?
xxx
