tutkunum'

Karanfil gecesi

Varla yok arasısın,

Dağ gibi sarılıyor içimde yokluğun, ağ gibi sarmalıyor hasret hücrelerimi. Dön  son bir defa yüzüme bak ne olur..
Gözlerim de ayak izlerin filizleniyor.
Yarı çıplak bakıyorum dünyaya.
Avucuma sığmayan çocukluğum var.
Kapılar kapanmışken üzerime.
Kırık bir anahtar gibi gölgen üzerimden,
Usul usul seyret gülüşünü benden,
Birden çıkmaz bu can bedenimden.
Gözlerinden öpmüşlüğüm,
Saçlarını koklamışlığım vardır.
Seni sensiz...
Bari şu kışta dur yanı başımda üşütme beni, ellerim aralık mağduru.
Tazelenirse hüznün gecenin deminde
Karanfil kokusuyla.
Avuç içini dudağına, gölgeni sağıma yatır.
Bir adres vereyim, saklarsın cebinde.
Kapım açık uyurum, haberin olsun...
Kışı düşünme yaktığın yürekle ısınırım.