"yüzmek istiyorum."
hava soğuk, taehyung ellerini tişörtünün eteklerine yerleştirerek ince bez parçasını üzerinden sıyırıyor ve esmer tenini özgür bırakıyor. hızlı adımlarla denize ilerlerken, arkasından ona yetişmek için koşturuyorum.
dengesiz biri, kim taehyung. bir hareketi öbürünü tutmuyor. duyguları o kadar hızlı değişiyor ki, ayak uyduramıyorum, ama ona ait her şeyi seviyorum.
"jeongguk-ah, çok yavaşsın!"
onu seviyorum, tüm çelişkileri ve medcezirleriyle.
adımlarım yanına ulaşıyor. yan yana duruyoruz şimdi, ayaklarımızın kumda çıkardığı izlere ilişiyor gözlerimiz, taehyung'un elleri benimkilere uzanıyor. yere bakmaya devam ederken paçaları ıslansa da ayaklarıyla kumların üzerine kalp çizmeye çalışıyor.
gülümsüyorum. o çok güzel.
busan kıyılarında güneş batıyor ve biz, taehyung'un isteğiyle denize giriyoruz. her bir hücremiz uyuşsada birbirimize sarılıyoruz. parmak uçlarımız yere değerken birbirimizi sarıyoruz. taehyung'un bir eli koyu renkli saçlarımı seviyor, diğeri boynumda başı boş dururken, kollarımın arasında çok güzel görünüyor. ıslak saçları ve tuzlu sudan kıskandığım güzel yüzüyle kollarımın arasına çok yakışıyor.
gözleri tenimde dolaşırken, ıslak elleriyle yüzümü turluyor. burnumun kavisinden başlayarak kaşlarıma dokunuyor, kirpiklerim dokunuşlarıyla yaşam buluyor, elmacık kemiklerimi tuzlu su ile süslüyor. kim taehyung, dokunuşlarıyla beni baştan yaratıyor.
"biliyor musun, deniz-aşırı yerlerde, köprülerin ayaklarını maviye boyuyorlarmış, insanlar canlarına kıymasın diye." dikkatlice dinliyorum söylediklerini, kaşlarını çatıyor. nereye çıkacağını merak ediyorum çünkü taehyung beni şaşırtmayı seviyor, bunu gözlerinden anlayabiliyorum.
"mavi gibisin sen, boyuyorsun beni, parmak uçlarımdan. kopmama izin vermiyorsun, mavisin. hem de en güzel tonundan."
dişleri birbirine çarparak çenesini titretse de, soğuk su ellerini buz kestirse de konuşmaya, güzel sesini özgür bırakmaya devam ediyor. sesine en çok şarkılar, şiirler yakışıyor taehyung'un. söyledikleri canıma dokunuyor sadece, beni heyecanlandıran sözleri bugün içimi sızlatıyor biraz, taehyung kelimeleri kullanmayı çok iyi biliyor. öyle iyi biliyor ki hiç sorgulamıyorum cümlelerinin altında yatanları, yüzüme bir tebessüm yerleştirip gözlerine bakıyorum.
aptalım ben, çok aptalım. sorgulamıyorum.
taehyung neşelidir her zaman, ama durgun bugün, yüzü gülüyor fakat hissediyorum, hisleşiyoruz ve ben anlıyorum, bir şey var.
"sevgilim," bir elim sıkıca kavrıyor belini, ayrı kalmak istemem çünkü, diğerini yüzüne götürüyorum, titreyen dudaklarını boş bir çabayla ısıtmaya çalışıyorum. baktım ellerim yetmiyor, yerini dudaklarıma bırakıyorum. küçük bir öpücük sadece, ayrılıyorum.
"bilirsin, maviyi bırak gökkuşağı olurum sana, mor olurum hatta çünkü moru seviyorsun sen, ama mavi yakışmaz bize, mavi busan denizine yakışıyor." güzel yüzü ufak bir tebessüme ev sahipliği yapıyor şimdi, o gülünce ben de gülüyorum. kollarımı sıkılaştırarak tek beden haline gelmemizi sağlarken kulağına fısıldıyorum.
ne kadar güzel olduğunu.
güneş batıyor ve biz taehyung'un isteğiyle denize giriyoruz. su soğuk, fakat birbirimizi ısıtıyoruz. nefeslerimiz birbirine karışıyor, üşümüyoruz.
gün batıyor,
ve biz öpüşüyoruz.
