Oturmuşum, gözlerim yıldızlarda,
Çok yakınım kalbimdeki uçuruma.
Taşıyamıyorum derdimin ağırlığını,
Dermanı ise gecelerin karanlığı.
Bir yıldız kaydı uzaklarda,
O da bıraktı beni yalnızlığıma.
"Çaresizim" diyorum bağıra bağıra Yankılanıyor sesim;
Gecelerin karanlığında...
İki kolumdan tutmuş,
Bırakmıyor beni çaresizlik.
Gecelerin karanlığında ağlıyorum,
Haps olmuşum kalbimdeki uçuruma.
Sonra bir sessizlik olur;
Atarım kendimi yokluğuna...
