BÖLÜM 1

27 4 2
                                    

Hayatta yaşamam için neden kalmamıştı artık sanırım olmayan ailemide kaybediyordum.Zar zor alınan telefonumdan iremi aradım sesi hırıltılı geliyordu 

-irem

-efendim

-buluşalım mı ?

-başka zaman olsa olur mu knk müsait degilimde

-peki diyerek kapadım telefonu iremden başka konuşacak kimsem kalmamıştı aslında vardıda saat geç olmuştu .Gözlerimden akan yaşları yastıga  bastırdım yaşlarımda yastıga bulaşmış hatta ıslanmıştı bile.Mutlu olmak artık acizce geliyordu bana ne zaman mutlu olmuştum ki diye düşünürken kapımın çalınmadan giren kişiye kafamı kaldırmadan ne söyleyecegini dinledim 'doga' yüzümü kaldırmadan 'ne var'dedim kimse agladıgımı bilmemeliydi kimsenin gözünün önünde aglamamalıydım .Ben doga çelik 17 yaşındayım  okulun 2. dönemine başlamasına 3 gün kalmıştı 'hadi iş yap heryer pislik içinde' ne zaman yapmamıştım ki o oturur bana söyler bende yapardım 'hiç ders çalışmadım ders çalışcam bugün ' 'iş bitsin sonra yaparsın' daha yüzümü kaldırmamıştım konuştugumdaki sıcak nefesim yüzüme vuruyordu kapı sesi gelince yataga oturur hale geldim başımı kaldırıp tam karşımdaki aynada kendime baktım aglamaktan kızarmış gözlerim bu hayattan bıkmıştım ders çalıştırmıyorlardı ve benim 90 dan düşük not almamı istemiyorlar bu gidişle 90 dan yüksek notum olmuyordu ki benden 1 yaş küçük kardeşim var bazen çok iyi melege dönüşürken bazende şeytana dönüyordu ispitçi biri degilidim birilerinin hatalarıyla kendime ne kazandıracaktım ki siyahı severdim aglamayı daha çok ama birilerinin agladıgındada zevk almıyordum bazen aynanın karşısına geçerek güldügümde 'doga ne vaar ki gülüyorsun 'diyorum kendi kendime.

'Daha dün silmiştim burayı ' oturudugu koltuktan söyleniyordu bana 'ben mi kirletiyorum 'diyip devam etti odamdan hiç çıkmıyordum ki ben cebimdeki telefon çalınca kim o dedi ekranı gösterip iremi vurguladım sessize alarak cebime attım. İrem benim için degerliydi bana ailemin göstermedigi sevgiyi gösterdi .2 yaşında istenmemişim 17 yaşımda mı istenicektim sadece bir kez deli gibi aşık olmuştum ama sevilmemiştim deli gibi sevilmiştim ama bende onu sevmemiştim sevemezdimkide onu seviyordum çünkü o günden sonra sanırım kalbim atmamıştı 'bitti'diyerek odama geçtim aklıma dünkü olay gelmişti dün babamın dedigi ölmeme yaklaştıran sözü seneye okula gitmek yok nedendi ki  hiç birşey yapmadıgım halde napmıştım ki bunu ireme dememiştim bu sefer öldürürdü babamı evet öldürürdü masaya geçerek test kitaplarını karıştırdım kız kardeşim çok zeki degildi ama ona hocalar tutulup dershaneye gönderildi bana mı hiçbirşey okumamı istemiyorlar sanırım yada umutlarını kestiler benden geleceklerini kız kardeşimin kurtaracagına inanıyorlar .

     Akşam yemegine çagıracakları yoktu sanırım bunların kafamı gömdügüm test kitabından kaldırarak sabahtan beri susmayan telefonuma yöneldim eren ve berke grubta konuşuyorlar 'sakin olun 'diyerek gönderdim meşajı kapım hızlı bir şekilde açılınca kafamı gelen kişiye çeviridm babamdı 'bizde seni ders çalıyor sanıyoruz 'demişti 'yeni aldım elime babaa'dedim vurgulayarak cümlemi  tekbir laf etmeden lambayı kapatarak çıktı işte böyleydi zamanlamada sıkıntı yaşardım hep böyleydi insan bir kez olsun kızım diyerek destek çıkmaz mı sendende beklerdim  güzel kızım demezdi hiç dememişti zaten varsa yoksa ilayda (kız kardeşim ) karanlıkta yatagıma dogru yürüyerek sessizce yorganımın altında aglamaya başladım.

    Sabahın altısıydı sanırım havada daha güneş yoktu  simsiyahtı ruhumun rengi gibi sadece aralarda parlayan küçük küçük yıldızlar havayı içime çekerek gözlerimi kapadım demek bugün okulun ilk günü okul 8 de başlıyordu odama geçip dagınık yerleri topladıktan sonra aynada kendime baktım siyah pantolon siyah kazak ve siyah saçlarımı at kuyrugu yaparak mutfaga dogru ilerledim agzıma bişeyler atıştırdıktan sonra banyoya girip dişlerimi fırçaladım saat daha 6.24 dü ayakkabılarımı giyinip evden çıktım bu lanetli evimden .Hva halen karanlıktı sokak lambalarının ışıkları ve insanların arabalarının lambaları etrafı aydınlatıyordu ellerimi montumun cebine sokarak çalan müzikle tüylerim ürperdi müzigin sesini biraz daha açarak adımlarımı yavaşlattım aslında okul ile ev arası 45 dakikaydı beni her sabah eren alıyordu çünkü evi bizim evin 2 bina arasında bu sabah onunla gitmedigim için kızıcaktı bana olsun eren kızsın babam kadar acıtmaz ya 'gel buraya 'diyerek kolunun altına alırdı.

2 AY ÖNCE DOĞA'NIN AĞZINDAN;

Ya irem gidek şuraya işte eren berke sizde şuna birşey diyin ' 'hayır efendim oraya gidilcek' berke ellerini ben karışmyorum anlamında kaldırırken eren bey ise bana trip atmakla meşguldu cebimden çalan telefon herkesin susmasına neden oldu bilinmeyen numaraydı irem kim diyince bilmiyorum ki diyerek açtım telefonu 

-Alo cevap gelmiyordu 

-kimsiniz dedigimde geç olsada bişi söylemişti 'KIZIM' bu ses tonunun hiç duymamıştım ainada gelmiyordu 

-yanlış numara diyerek kapıyordum ki 'ben senin annenim doga 'demişti 

-hayır benim annem var dedigim gibi yanlış numara dedigimde elimden telefonu alıp küfür savurmuştu eren telefonu uzattıgında 'birdaha bu numarayı açmıyorsun demişti bir yandan annem ol diye direnişim bir yandanda kabul etmemi zorlayan terkedişi belki tesadüftü adımı bilmesi ve annemin terkedişi .

   ŞİMDİKİ ZAMAN DOĞANIN AGZINDAN;

'Of eren ya ev yetmezmiş gibi birde sen yoruldum artık ' diyerek kendimi kurtarmaya çalışıyordum 'kızım deger veriyoz sana sen bizi afedersin ama şeyine bile takmıyon'dediginde sinirlendigin anladım kolunu kaldırıp kolunu altına girdim 'birdaha böyle bir bokluk yapmam 'diyerek sınıfa dogru ilerledik irem le berkede en son birini dövüyorlardı eren uzun saçını geriye dogru atınca 'yapma şunu 'dedim biliyordum yanımda kız kesiyordu 'tamam 'diyerek dışarıyı izlemeye koyuldu.'EREN' arkasını dönüp bana bakınca elimdeki parayı uzatarak 'banada bişey alsana çikolata olur yemek olur'dedigimde dişlerini sıktı 'indir onu 'dediginde 'noluyor be'dedim beni her zamanki gibi kollarının arasına alarak 'bugün bendensin 'dedi eşşek  kantine dogru yürüdügümüzde kalabalıktı erenin kolunun altında oldugum için herkes bize yol açıyordu sonuçta eren okulun agası..

SELAM;

Çogunuz beni tanımıyor olabilir wattpad'dede çok bilindik biri degilim zaten .Kitabımı sizinle sunmak istedim 

blackblue....

İMKANSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin