Reasons Why. (On-going)

Chapter 26: Good surprise and Bad surprise 2

Nakapasok kami ni Daniel before mag Lunch so yea. Lunch break na at ito ako magisang naglalakad.

Di ako pinansin ng Barkada...

Pero di ko tlga makalimutan yung kanina. Yung saya sa puso ko.

Hay. Ang selfish ko ba? kasi kasiyahan ko lang ang iniisip ko?

Magiging maayos din ang lahat...

Magiging maayos din ang lahat...

magiging maayos din ang lahat...

magigi-----

Padaan na ako sa Comfort room 1.

nang makita ko si.. daniel..

Ano to??!

Ang sakit..

ang sakit sakit...

bakit parang kanina lang... kanina lang ang saya namin  .

Nakita ko. Holding hands sila ni Amanda...

And...

They kissed.

Bakit parang kanina.. ang sweet namin...

Tapos makikita ko ito..

bakit?

Nakatulala lang ako saknila and di ko na mapigilan ang umiyak.

Pagkatpos nun.. Tumingin sakin si Daniel at halatang nagulat sya.

Nawalan ako ng kaibigan dahil sknya..

pinaglaban ko sya.

tapos.

Niloloko nya lang ako?

Diko na mapigilan kaya tumakbo ako habang umiiyak.

bakit ba lagi nalang ako umiiyak?

bakit ba iisang tao lang ang dahilan ng iyak ko?

Ramdam ko na sinusundan ako ni daniel habang tumatakbo.

Kath! let me explain! sabi nya while holding my wrist.

Explain? ha? Explain? Ano? para saan? Wala kang dpat iexplain dahil hindi naman tayo! sabi ko habang pinipilit na agawin ang kmay ko.

S-sorry kath... sabi nya

Ha? sorry? Di ako galit sayo. GALIT AKO SA SARILI KO DAHIL YUNG TAONG PINAGKATIWALAAN KO, YUNG TAONG MINAHAL KO, AT YUNG TAONG MAWALA NA ANG LAHAT WAG LANG SYA, NILOKO AKO! AT IKAW YUN!  di ko na napigilan at sinampal ko sya.

wala na sya. di sya umiimik.

Tinalikuran ko na sya at tumakbo papuntang garden.

Pinagtitinginan na ako ng lahat

Ano to?,Bakit lagi nalang ako nasasaktan? bakit ang hina ko?

tanong ko sa sarili ko habang pinapahid ang mga luhang pumapatak at patuloy na umaagos sa mukha ko.

Umupo ako sa isang side ng garden. at yumuko..

Dapat pala pinaniwalaan ko ang barkada..

Para akong tanga.

Bakit ganun sya?...

Ayoko na....

Hirap magtiwala ngayon, Pinapakita nyang mahal ka nya pero lahat pala yon, Isang palabas lang.

Pagnagmahal ka dapat kahit 75% sa 100% may matitira sa sarili mo, Dahil mas masakit kapag buo mong binigay.

Daniel's POV

Flashbacks

Hinatak nanaman ako ni Amanda dito sa Comfort room.

Oo. mahal ko pa sya. pero parang nawawala na. Para bang awa nalang tong nararamdaman ko?

kasi naghahabol sya sakin.

kasi loyal sya sakin

Naaawa ako na baka masaktan ko sya.

Nagulat ako ng kiniss nya ako.

An------

Iloveyou Daniel..

...

Kailngan ko bang magresponse sa sinabi nya?

Iloveyoutoo Amanda...

Naawa ako sknya.. Bakit ganito anng nararamdaman ko..

Parang niloloko ko na si Kath nito.

ano nang gagawin ko.

~~~~

At the second time eto. hinatak nanaman nya ako sa comfort room and yea. nakita ni Kath ang lahat.

tumakbo sya.

ayokong nakikita syang umiiyak.

ayokong nasasaktan sya.

ayoko na ako ang dahilan ng sakit na nararamdaman nya.

sinampal nya ako at tumakbo papalayo.

Oo. kasalanan ko ang lahat.

ang akala ko di ako maiinlove saknya.

ang akala ko paghanga lang tong nararamdaman ko.

pero hindi.

totoo ito.

totoo..

--

Please vote and leave some comments! thankyou!