Just A Mask (Dutch)

My Freaking life....

heeey peepz,

dit is mijn tweede verhaal, jaja ik weet het eerste verhaal is nog niet af..... maar dat is expres! als ik geen inspi heb voor die kan ik verder gaan met deze en andersom! het is wel raar dat ik juist in de proefwerkweek ga beginnen met schrijven aangezien ik nu zou moeten leren maar toch! xD

Byebye!X

p.s de komende hoofdstukken staan nog in de zij vorm... maar binnekort zul je de naam van de persoon boven het verhaal zien staan.... dan is het vanuit die gene zijn/haar oogpunt geschreven! :D

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'kom je zometeen nog even langs?' zegt Jasmine aan de telefoon. Bloem zucht, ze wil wel maar ze moet ook nog huiswerk maken. 'Je hoeft niet zo te zuchten! Kom op, Aleyna komt ook!' Ze heeft haar twee beste vriendinnen al een tijdje niet gezien dus dit maakt het net weer wat aantrekkelijker! 'Okey ik ben er over tien minuten!' antwoordt ze en net voordat ze kan ophangen hoort ze nog een overwinningskreetje van Jasmine. Ze grinnikt, wat houdt ze toch van die gekke Jasmine. Bloem doet haar normale kleren aan. Niet dat ze abnormale kleren aanhad, maar toch ze wilde niet in een

joggingbroek over straat. Ze kamde haar blonde haar en bond het in een hoge paarden staart. Bloem keek in de spiegel, wat zag ze? Een meisje, te groot was voor haar leeftijd, te wijde kleren omdat ze anders te kort waren en groene ogen. Ze zuchtte opnieuw, waarom kon zij niet net zo knap zijn als Aleyna en Jasmine? Altijd als ze ergens met z'n drieën waren, hingen er horden jongens om hun heen. Maar die hadden alleen maar aandacht voor haar vriendinnen. Met hun slechte openingszinnen en domme versiertrucs. Als ze een euro zou krijgen voor elke domme zin die een van de jongens zou zeggen was ze nu allang miljonair! Op dat soort momenten zat ze daar maar een beetje te zitten, toekijkend hoe haar vriendinnen flirten met de jongens en hoe de jongens af en toe een blik op haar wierpen. Ze schrok op uit haar gedachten toen ze voetstappen hoorde. Ze liep de badkamer uit en rende de trap af. Onderweg knalde ze bijna tegen iemand op, ze keek op en hoorde haar pleegmoeder met een plagende glimlach zeggen 'zo zo, jongedame vanwaar die haast?' ze rolde met haar ogen, haar pleegmoeder wist echt wel dat ze naar Aleyna of Jasmine ging, waar zou ze anders heen moeten? Het was zondag dus de winkels waren niet open en ze had geen andere vrienden. 'ik ga naar Jasmine.' Antwoordde ze en stormde de trap af. 'oké maar wel voor het eten thuis zijn hé?' 'ja ja!' riep ze nog over haar schouder. Ze trok haar zwarte gympen aan en pakte haar jas. Ze keek op haar mobiel, er waren pas zeven minuten voorbij sinds het telefoontje van Jasmine. Ze was nog op tijd. Niet dat het erg zou zijn als ze wat later was, Jasmine zelf kwam altijd te laat. Altijd als ze met haar afsprak deed ze dat een kwartier eerder zodat ze niet al te lang hoefde te wachten. Want tien minuten voor Jasmine waren er eigenlijk twintig. Ze grinnikte in zichzelf, wat heb ik toch een fijn leven denkt ze. Ze loopt de straat uit en slaat rechtsaf, daarna links een gangetje in en dan het derde huis. Ze belt aan, ze hoort niks. Ze belt nog een keer, nu hoort ze gestommel op de trap en een stem die een beetje geïrriteerd klinkt. Ze glimlacht als de deur opengaat, daar staat ze dan! Jasmine haar beste vriendin, twee tellen later verschijnt er nog een lachend gezicht. Het is het gezicht van Aleyna haar andere beste vriendin. Ze ziet dat Aleyna iets in haar hand heeft, ze probeert over Jasmine's schouder heen te kijken maar haar vriendin gaat er voor staan. Dan plots stapt Aleyna naar voren en gooit een bak ijskoud water over haar heen. Bloem gilt! 'ARGHHH ALEYNA! IK KRIJG JE NOG WEL!' Aleyna ligt ondertussen op de grond en lacht zich helemaal kapot. 'wraak! Dit krijg je ervan als je niks van je laat horen!' zegt ze tussen het lachen door. Bloem's mond vormt zich tot een kwaadaardige grijns en Jasmine helpt Aleyna opstaan. Bloem rent op haar vriendin af en roept 'KNUFFEL ALEYNA!' 'NEE! BLOEM WAAG HET NIET!'roept ze nog, maar tevergeefs Bloem heeft haar al te pakken en nu is ook Aleyna nat! 'BLOEM! Hou op!' Roept Aleyna lachend. Bloem laat Aleyna los en kijkt haar met een veelbetekende blik aan. Een glimlach begint op haar gezicht te spelen. Tegelijk draaien ze zich om en rennen op Jasmine af 'NEE!' schreeuwt ze. 'NEE DOE HET NIET!' maar Aleyna en Bloem pletten haar in een groepsknuffel en barsten in lachen uit. Drijfnat lopen ze met z'n drieën de woonkamer in. De moeder van Jasmine houdt ze tegen net voordat ze het tapijt op kunnen lopen 'ho ho dames! Niet zo snel! Doe eerst maar droge kleren aan!' Ze liepen zuchtend de trap op naar Jasmine's kamer. 'Wacht hier Bloem!' Riep ze terwijl ze de kamer uit rende. Twee minuten later kwam ze terug met een spijkerbroek en een rood t-shirt. 'ik denk niet dat je mijn kleren past dus hier zijn nog wat oude kleren van mijn zus.' Bloem knikte en trok de kleren aan. Wat een geluk dat Jasmine een zus heeft want inderdaad haar kleren zouden veel te klein zijn. ze is ongeveer 1.50 terwijl Bloem 1.70 ben. Dus tja dat is nogal een verschil. Jasmine en Aleyna kleedden zich ook om en ze liepen naar beneden. Daar zochten ze een film uit en stopte die in de dvd-speler. Jasmine liep naar de keuken en pakte een schaal popcorn. Het was zes uur en Bloem zei Aleyna en Jasmine gedag. Ze zwaaide en liep naar huis toe. Ze was uitgeput en nu moest ze nog haar geschiedenis huiswerk maken. Ze zuchtte, en belde aan. Haar moeder deed open en zei 'Heeft Aleyna weer eens wraak genomen?' en ze knipoogden. Bloem lachte en liep naar haar kamer, daar plofte ze op haar bed en deed haar oortjes in. Terwijl ze naar Taylor Swift luisterde pakte ze haar geschiedenis boeken en begon er doorheen te bladeren. Ze pakte een pen en een schrift en begon te schrijven. 'de reis van Vasco Da Gama.' Mompelde ze. Ze begon te werken en na een halfuurtje was ze eindelijk klaar. Ze liet zichzelf achterover vallen en rekte zich uit. Haar pleegmoeder klopte op de deur en deed hem op een kiertje open. 'kom je? We eten lasagne.' Bloem sprong overeind, ze besefte nu pas hoeveel honger ze eigenlijk had. Ze liep naar de keuken, oh wat rook het heerlijk. De tafel was gedekt en haar pleeg- vader, moeder en broer zaten al aan tafel te wachten. 'heey zussie!' riep mijn pleegbroer. Ze rolde met haar ogen en ging zitten. Haar pleegmoeder sneed de lasagne en ga iedereen een stuk. 'Smakelijk!'riep Bloem en viel aan op de lasagne. Haar pleegbroer rolde met zijn ogen en grinnikte zachtjes. 'wat?' vroeg Bloem verontwaardigd. 'Wat?' zei haar pleegbroer met een hoog stemmetje. Ze duwde hem tegen zijn schouder en at verder. Na het eten pakte ze haar bord en zette het in de vaatwasser. 'ik plof!' zuchtte ze, 'vind je het gek!' antwoordde haar pleegvader 'je hebt drie stukken lasagne op!' ze glimlachte onschuldig en liep de trap op. Daar checkte ze de tijd op haar mobiel, een smsje van Aleyna: Bereid je voor mijn wraak zal zoet zijn! er ontstond een kleine glimlach op haar gezicht. Als Aleyna wraak wilde kon ze die krijgen, Bloem en Aleyna verraste elkaar altijd met grapjes en wraakacties. Ze wisten onderhand niet meer waarvoor ze wraak namen, meestal gewoon voor de wraakactie van de ander. Ze plofte op haar bed en zoch naar haar ipod, nadat ze die had gevonden deed ze haar oortjes in en begon te luisteren. Zachtjes begon ze mee te zingen, ze wist dat ze niet prachtig zong maar ze was nu toch alleen op haar kamer. Ze deed haar laptop aan en meldde zich aan op msn. Ze zong nog steeds mee, het ging gewoon vanzelf. Als ze muziek aan had zong ze vanzelf mee, ze kende alle songteksten van haar afspeellijst uit haar hoofd. Ze keek of er mensen online waren en nee hoor. Ze zuchtte en klapte haar laptop dicht. Ze zuchtte wel erg veel vandaag besefte ze. Ze dacht terug aan vandaag, hoe super het was geweest om met haar vriendinnen af te spreken. Ze keek op haar klok en zag dat het negen uur was. ze liep naar de badkamer en poetste haar tanden, ze wist dat het nog vroeg was maar ze was echt verschrikkelijk moe. Ze deed haar pyjama aan en liep nog even op haar sloffen naar beneden. Ze wenste haar pleegouders welterusten en liep terug naar haar kamer. Ze kroop onder haar dekens en zette de ventilator aan, het was niet heel warm op haar kamer maar toch. Ze hield van het geluid van de ventilator hat was slaapverwekkend. Ze geeuwde en sloot haar ogen, langzaam zakte ze weg in een diepe slaap.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

yupyup dat was het eerste hoofdstuk, niet alle hoofdstukken zullen zo lang woorden maar ik vondt dit wel een goed begin.... dankjewel voor het lezen!

ByeBye!X