ამეთვისტო

პროლოგი

-ჯანდაბა მომაშორეთ ეს დაწყევლილი სისხლი, სიკვდილის არ მეშინია, უბრალოდ ჯერ მზად არ ვარ, ჯერ მზად არ ვარ.
ჩემი ხმა პანიკაში გადაიზარდა, თავზე მწვანე თვალები დამყურებდნენ, მათში კი ისეთი შიში ჩამდგარიყო, რომ ისედაც სისხლით მოსვრილ გახლეჩილ მკერდის ნაპრალს ზრდიდა. ეს დასასრულია!
-წითელი არასოდეს ყოფილა შენი ფერი
გავიგე ვიღაცის ბოხი ხმა. შემდეგ ყველაფერი ნაწილებად დაიშალა, ფაზლის ნაწილებად და დარჩა მხოლოდ სიცარიელე, სიბნელე. ფაზლის იმ ნაწილს დავყურებდი რომელზეც მწვანე თვალები იყვნენ მოთავსებულნი, ისინი გულის განგმირავად მიმზერდნენ და ნელა ეშვებოდნენ ფსკერისკენ უფროდაუფრო ღრმად.

ავტორი:
გამაგებინეთ აუცილებლად ღირს თუ არა გაგრძელება. თუ არიან მსურველები მოხარული ვიქნები შეძლებისდაგვარად ბერვი საინტერესო "შმანცებით" :დდ გაგანებივროთ❤