Алуурчинтай нөхцсөн нь❤️🔪🔫

1-р хэсэг

Өнөөдөр ч бас сайхан өдөр байна. Хаварын улирал дуусч зуны дэлгэр цаг эхэлж байгааг илтгэх шиг гадаа цэцгэс дэлгэрч Сөүл хот улам өнгө нэмсээр л. Намайг И Миюү гэдэг эдийн засгийн их сургуулийг 4 жил сураад амжиллтай төгсөх гэж буй 24 настай жирийн нэгэн бүсгүй. Хэдий энэ дэлхийд орь ганцаараач гэсэн би үнэхээр аз жаргалтай байдаг.

Зам гарах гэж байтал нэгэн гадаад хүн зам асуухад нь тэнд гэж гэлсэн ч тэр сайн ойлгохгүй байгаа бололтой байхаар нь түүнийг дагуулан явж өнөөх газарт нь хүргэж өглөө. Тэгээд цагаа хартал

Би-ааааш хоцорч байна гэсээр сургуулийнхаа зүг гүйлээ. Өнөөдөр төгсөлтийн баяр.

Төгсөлтийнхөө хувцасыг өмсөн олон хүүхдийн дунд орон өөрийн нэрийг дуудахыг хүлээлээ.

Эцэст нь би сургуулиа төгсөж чадлаа .

Орой нь ангиараа жаал сууж байгаад гэр лүү харихаар түрүүлэн гарлаа. Гэр маань ойрхон байсан тул алхалаа.

Гэхдээ алхах үнэхээр муу санаа байсныг мэдлээ. Ардаас минь хэн нэгэн дагаж байна . Зогсхоор минь зогсож алхахаар минь алхаж байна. Өөрийн эрхгүй гүйж гэрийнхээ хаалгыг онгойлгох гэсэн боловч түлхүүрээ хайргаад олсонгүй. Хамаг бие минь чичирч хүйтэн хөлс цутган арай хийж түлхүүрээ олон хаалга онгойлгох гэтэл нэг зүйл толгойг минь маш хүчтэй цохин авлаа. Хамгийн сүүлд харснаар хэн нэгэн намайг тэврээд явж байсан....

Толгойн өвдөлтөндөө тэсэлгүй нүдээ нээтэл хамаг юм бүрэлзэн тогтож харж чадахгүй байлаа. Арай гайгүй болгон хартал хэн нэгэн над руу харан сууж байв. Айсандаа хашхирах гэхэд тэр амыг минь таглан

**-Амаа хамхи орилох гэх юм бол чи дахиж сэрэхгүй шүү гэхэд би толгой дохин тэр гараа авлаа.

Би- намайг явуулчих тэхүү гуйж байна

**-.....

Би- надаар яах гэсэн юм гуйж байна намайг я—

**- Би явуулахгүй. Бас толгойны чинь цус тогтохгүй байна зүгээр хэвт

Би өөр үг хэлж чадаагүй учир нь хоолой минь зангираад нулимас гарч зүгээр л тааз ширтэн хэвтсэн. Тэр намайг яах бол алах болов уу? Юу ч үгүй надаас юу авах гэсэн юм бол .. гэх мэт бодлууд ар араасаа орж ирсээн нэг л мэдэхэд унтаад өгсөн байлаа.

Би Үд болж байхад арай хийн нүдээ нээн сэрлээ. Эргэн тойрноо харвал зүгээр байдаг л нэг айл шиг байв. Орноос босон өрөөнөөс гарахад яг өдөөс минь харсан нэгэн хаалга байлаа татаж үзэхэд онгойсонгүй магадгүй түгжээтэй байх . Зүүн тийш харвал зочны өрөө байлаа . Тийш зүглэн алхаж байтал хажууд гал тогоо харагдав харин миний байсан өрөөнөөс баруун тийш явбал угаалгын өрөө байлаа . Энэ байр зүгээр л энгийн 2 өрөө байр шиг бишээ тэр онгойгүй өрөөтэй нилээд 3 өрөө байр юм байна. Өөрийн эрхгүй өлсөж байсан болохоор хөргөгчийг нь онгойлгоход дүүрэн идэх юм өрөөстэй байлаа . Идэж дуусаад гарах хаалгыг онгойх эсэхийг шалгахад зөвхөн гаднаасаа л онгойх байлаа . Дотор түгжээг нь онгойлгох гсэн ч ндад түлхүүр байхгүй цонхнуудыг шалгалав тортой байлаа. Энэ байр яг л намайг хорих гэж бэлдсэн юм шиг снагдаж эхэллээ.

Шөнийн 00:32 цаг болж байлаа. Энэ гэрт цагнаас өөр хань болох зүйл алга зурагт байгаач удирдлага алга. Хаалга онгойход би хөнжлөө хучин унтаж байгаа дүр эсгэлээ. Тэр орж ирж байна. Өнөөх онгойхгүй байсан өрөөг түлхүүр хийн онгойлгож нэг ууттай зүйлийг чирсээр орууллаа. Тэр зүйл юу юм бол бараг надаас том байсан байх ...

2:56 цагт тэр нгөө өрөөнөөсөө гаран угаалгын өрөөнд орлоо удалгүй ус дугарч тэр усанд орж байгаа байх тэр өнөөх өрөөг түгжээгүй би босон өрөөнд юу байгааг шалгахаар хаалгыг нээхэд би бараг ухаан алдааг унчихсангүй . Хойшоогоо маш хүчтэй уналаа. Дотор минь муухайрч бөөлжих гээд байсан ч тэвчин өрөөний хаалгыг хаахтай зэрэгцэн ус хаагдлаа. Айсандаа орондоо орон чимээгүй л нулимас дусгалаа. Угаалгын өрөөний хаалга онгойн тэр гарч ирсэнээ миний ард орж ирж хэвтлээ. Тэгээд гараа бэлхүүсээр оруулахад би цочсондоо хөшиж орхилоо.

**- үгэнд орохгүй бол чи тэрэнтэй адил болно шүү гэж чихэнд минь шивнэлэ.

Би айж байна хэзээ нэг өдөр би тэр ширээн дээр хэдэн хэсэг болоод мөчлүүлээд хэвтэхвий гэхээсээ үхтэлээ айж байна. Энэ алуурчин намайг цаашид яах бол би хэр удаан амьд байх бол.....
Өглөөг хэзээ ч ингэж үзэн ядаж байсангүй ард минь тайван унтах хэн нэгнээс болж амьдрах хүсэл минь бага багаар унтарж байх шиг.

**-надад өглөөний цай бэлдээд өг

Би чимээгүй босон гал тогоонд өглөөний цай бэлдхээр явлаа. Магадгүй түүний үгэнд орвол намайг яавуулах байх гэсэн бяцхан горьдлого төрлөө.

Өглөөний цайг нь бэлдэж дуусхад тэр ширээнд суулаа.

**- суугаад хамт хоолол.

Би- хэрэггүй ээ

**- суу!

Би-"суух" . . .

**- яагаад энд байгаагаа мэдмээр байна уу?

Би-"толгой дохих"

**- чи надад таалагдсан... бас .... чамайг өөр хүнтэй байхыг хархыг хүсэхгүй байна..

Би-'ердөө иймхэн шалтгаанаас болж намайг энд хорьж байгаа юм уу?'

**- Би өнөөдөр байшинг чинь зарна. Хувцас болон хэрэгтэй зүйлсийг чинь авч ирнэ.

Би - яах гэж байшинг минь зарж байгаа юм. Чи ер нь хэн юм. Яаахгээд намайг энд хорьж байгаан. Чамд ямар эрх байгаа юм .

**- намайг Пак Чанёол гэдэг. Одооноос чи энд надтай хамт амьдрана. Бас өнөөдөр үдээс хойш гэхэд би чиний нөхөр болно .

Би- Нөхөр өө... Би гарын үсэг зураагүй!

Чанёол- чиний гарын үсэг хэрэггүй тамга чинь л хэрэгтэй . Харин тэр чинь надад байна.

Миний хацрыг даган урсан энэ зүйл дотрыг минь бүр илүү өвтгөнө хэзээ ч эдгэхгүй өвчин тусчихсан юм шиг байна.

Чанёол- Чи буруу хүндээ тусалсан.... гэсээр ширээнээс босон явлаа.

Би буруц хүндээ тусалсан гэнээ тэр хэн юм бэ? . ........ Үгүй байлгүйдээ тэр тэр....