[YAOI] ดวงใจไกรสร | #ยักษ์กินอ๊อด

ลำนำที่ ๑ ย้อนกาล

               ...จบแล้ว

               เทหะยักษาได้รับโทษทัณฑ์ ถูกคุมขังไว้ในคุกใต้ดินที่ลึกที่สุด

               ชาวรามเทพนครได้รับการปลดปล่อย ความสงบสุขและเสียงหัวเราะกลับมาอีกครั้ง

               บ้านเมืองถูกซ่อมแซมโดยเหล่ายักษ์ทั้งหลาย อสูรสีชาดหรือ 'มารตายักษา' กษัตริย์ยักษ์องค์ปัจจุบันแห่งนครคิริกัณฑ์ ได้มอบคืนเอกราชแก่ชาวรามเทพนคร

               "สงบดีจังน้า" ชายหนุ่มสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอดด้วยความสดชื่น เขายิ้มออกมาเล็กน้อย ในที่สุดก็ไม่ต้องทนสูดควันไฟจากสงครามให้อึดอัดอีกต่อไปแล้ว

               "ถ้าเจ้ามีอารมณ์สุนทรีขนาดนี้ เอาเวลาที่มีค่าไปช่วยซ่อมแซมบ้านเมืองไม่ดีกว่ารึ?"

               ถ้อยคำจิกกัดที่ไม่จริงจังนักดังขึ้นจากหญิงสาวชาวโพ้นทะเล ใบหน้าสวยคมรับกับหุ่นอันเย้ายวนแต่แฝงไว้ด้วยความแข็งแกร่งทำให้เหล่าบุรุษที่แอบมองกันอยู่พากันลอบกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ

               "ว่าแต่เจ้าเห็นวาตะบ้างรึเปล่า?"

               "ไม่เห็นเลยแม่หญิง"

               "อืม ระหว่างที่ข้าไปตามวาตะเจ้าก็ไปช่วยชาวบ้านซะ ถึงสงครามจะจบแต่ภารกิจของเรายังไม่จบ ยังมีชาวบ้านตาดำๆรอการช่วยเหลือของพวกเราอยู่"

               ชายหนุ่มยิ้มแห้งๆ ก่อนจะเดินไปช่วยงานแต่โดยดี เสี่ยวหลานอดส่ายหน้าขำๆกับท่าทางราวกับลูกหมาของเพื่อนหนุ่มไม่ได้ คนๆนี้ช่างน่าแกล้งเสียจริง

               ...

               "มีอะไรให้ข้าช่วยไหมจ๊ะ" หนุ่มชาวเลถามชายชราที่กำลังขนไม้ลงเกวียนอย่างทุลักทุเลจนตัวเองรีบเข้าไปช่วยประคองไว้แทบไม่ทัน

               "ขอบคุณท่านมาก แต่งานแบบนี้ปล่อยให้ชาวบ้านอย่างพวกข้าทำเถอะ"